Η αλήθεια είναι πως έχω μια τάση να κολλάω με παιχνίδια. Όπως και έχω την συνήθεια να δοκιμάζω ότι καινούριο κυκλοφορεί στην αγορά που έχει σχέση με το Internet, βρίσκω πως πέρα από ενδιαφέρον, είναι και ένας τρόπος για να παραμένω ενημερωμένη για το τι συμβαίνει γύρω μου. Μάλλον φταίει το παιδάκι μέσα μου που αρνείται κατηγορηματικά να μεγαλώσει και που το έχω χαϊδεμένο και καθόλου καταπιεσμένο, και που το αφήνω να διασκεδάζει όσο συχνότερα και όσο περισσότερο μπορεί. Και μπορεί πολύ, πιστέψτε με. Κάποτε περνούσα ώρες ατελείωτες παίζοντας Civilazation - πήγαινα για ύπνο χαράματα έχοντας χτίσει ολόκληρες αυτοκρακτορίες- ενώ μερικά χρόνια αργότερα έντυνα διαδικτυακά μοντέλα και τα έστελνα να παίρνουν μέρος σε διεθνή runaways στο Jojo's Fashion Show, ένα άλλο παιχνίδι με το οποίο είχα σκαλώσει. 
Βέβαια, μια εικοσαετία πριν, τα Pokemon ήταν από τα αγαπημένα παιχνίδια του Ιάσονα, αγοράζαμε κάρτες, κασέτες για το Nintendo του, και αποκριάτικες στολές, και τρέχαμε στο σινεμά για να δει όλες τις ταινίες. Που να φανταζόμουν πως θα ερχόταν η ώρα που θα έτρεχα εγώ να κυνηγάω τα χαριτωμένα ζωάκια που έχουν την τάση να ξεφυτρώνουν παντού και να μας έχουν με το ένα μάτι κολλημένο στο κινητό μας. Ξέρω πως πολλοί μας κοροϊδεύουν, όμως να σας πω κάτι? Who cares? Σίγουρα όχι εγώ μια που είμαι της άποψης πως όταν κάτι σου δίνει χαρά και δεν ενοχλεί τους άλλους, και όταν λέμε δεν ενοχλεί obviously δεν εννοούμε οπτικά αλλά ουσιαστικά, δεν έχεις κανέναν λόγο να δίνεις σημασία στα σχόλια ή λογαριασμό στον οποιονδήποτε. Πίσω στο Pokemon Go λοιπόν, που μας έχει χαρίσει αξέχαστες στιγμές και τρελά γέλια, η διαφορά του από τα συνηθισμένα ιντερνετικά παιχνίδια είναι πως δεν σε απομονώνει και δεν σε κρατάει καρφωμένο μπροστά στην οθόνη σου. Ίσα ίσα που είναι σχεδιασμένο έτσι ώστε να βγαίνεις έξω από το σπίτι και να περπατάς, και στα μέρη που μαζεύονται πολλοί παίκτες – όπως η πλατεία Συντάγματος ας πούμε- λειτουργεί τέλεια το to know us better και είναι σίγουρο πως αν κάποιος θέλει, μπορεί να κάνει γνωριμίες. 
Ο Κρις και εγώ όταν πήγαμε να παίξουμε γνωρίσαμε τον γλυκούλη δεκάχρονο Thijs από την Ολλανδία που ήρθε και κάθισε μαζί μας και συμμετείχε με ενθουσιασμό στο Pokemon hunting, και επειδή στην ζωή ότι κάνεις καλό είναι να το κάνεις με στυλ, όταν τελειώσαμε πήγαμε και στο Winter Garden της Μεγάλης Βρετανίας για ένα lobster roll. Όπως πήγαμε και στην Μαρίνα του Φλοίσβου αναζητώντας το Pokemon Μπιγιονσέ μαζί με την Βίβιαν και τον Ιάσονα ο οποίος εκτός του ότι ξέρει όλα τα ονόματα των Pokemon και τις μεταλλάξεις τους – είπαμε έχει εμπειρία από παλιά- μας κάνει και τον οδηγό όταν χρειαστεί για να μην οδηγούμε και κυνηγάμε ταυτοχρόνως πράγμα που άλλωστε απαγορεύεται. Όπως απαγορεύεται και να μπαίνουμε μέσα σε ξένους κήπους, άσχετα αν εδώ είμαστε ακόμα πιο civilized και δεν πυροβολούμε όποιον κουνηθεί με το δίκαννο. Δεν χρειάζεται να σας γράψω εγώ για την τεράστια επιτυχία του παιχνιδιού σε όλον τον κόσμο, πρέπει να ζεις στο φεγγάρι για να μην έχεις πάρει πρέφα τι γίνεται, άλλωστε υπάρχουν καθημερινά ειδήσεις για το θέμα. Από εξαιρετικά θλιβερές, όπως αυτή για τον 18χρονο που έπεσε νεκρός από πυροβολισμό όταν μπήκε στην αυλή ενός σπιτιού για να πιάσει ένα Pokemon στην Guatemala City έως γελοίες όπως αυτή για την γυναίκα που κατήγγειλε στην αστυνομία πως την βίασε ένα Pokemon στην Μόσχα. Το πιο αστείο που είδα μέχρι σήμερα πάντως, παραμένει το βίντεο με τους τύπους που έχουν ντυθεί Pokemon, πετάγονται από ένα βανάκι και κοπανάνε τους αμέριμνους παίκτες στο πάρκο με τεράστιες γούνινες Pokemon balls. 
Όπως και να ΄χει, εγώ συνεχίζω να παίζω με κάθε ευκαιρία και όπου βρεθώ και την ώρα που γράφω αυτό το κομμάτι, έχω καταφέρει με χίλιους κόπους να φτάσω στο level 20. Που είναι ένα καλό level για την Pink Evoula – έτσι λέγεται ο χαρακτήρας μου στο παιχνίδι- και μου έχει χαρίσει μερικά πολύ όμορφα και σχετικά σπάνια κομμάτια για την συλλογή μου. Όπως η περίφημη Μπιγιονσέ που στην πραγματικότητα λέγεται Jynx, ο Mr Mime και ο Hitmonchan που είναι από τα πιο αγαπημένα μου. 
Φυσικά, δεν θα μπορούσε από το Pokedex μου να λείπουν και τα ροζ. 
Και βέβαια, ανυπομονώ να πάω Λονδίνο για να ανακαλύψω στους δρόμους και τις γειτονιές της αγαπημένης μου πόλης καινούρια ζωάκια. Μάλιστα, απορώ πως και οι εμπνευστές του παιχνιδιού δεν έχουν σκεφτεί αν δημιουργήσουν μια extra σειρά από συλλεκτικά Pokemons, ένα σε κάθε χώρα, που να λειτουργεί παράλληλα με τους κανονικούς χαρακτήρες και να δίνει έναν πιο cosmopolitan αέρα στο κυνήγι. Θα μπορούσε να υπάρχει ένα Pokemon τσολιάς, ένα με γκάιντα, ένα haute couture, ένα ninja και ούτω καθεξής.. Πλάκα δεν θα είχε? Μήπως να προωθήσω την ιδέα μου αρμοδίως?
