Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη ξεσηκωτική. Ερωτική την λένε συνήθως αλλά το ίδιο δεν είναι? Έτσι κι αλλιώς, οι έρωτες μας ξεσηκώνουν και μας βγάζουν απ΄τον δρόμο μας, και μας βάζουν να κάνουμε πράγματα που είχαμε ελπίσει πως είχαμε ξεχάσει…. 
Αυτά σκεφτόμουν όταν ξημερώματα Κυριακής διέσχιζα τους άδειους δρόμους, χαζεύοντας την άδεια παραλία που λουσμένη στο σκούρο μπλε χρώμα της αυγής λες και μου έκλεινε σκανταλιάρικα το μάτι. Και τελικά, σήμερα, καθισμένη πια στο γραφείο μου γράφω έχοντας συνειδητοποιήσει πως όλα στην ζωή είναι θέμα timing. Και στιγμές που ενώνονται σε ένα πολύχρωμο ψηφιδωτό φτιαγμένο από εικόνες, μυρωδιές, γεύσεις, συναισθήματα και αισθήσεις. Ένα ψηφιδωτό που αποτελεί την βάση και το υλικό των αναμνήσεων μας, του χάρτη εκείνου που μοιραζόμαστε με τους ανθρώπους που η παρουσία ή η απουσία τους σηματοδοτεί διαδρομές και αφήνει πίσω της κουκίδες από μελάνι που τελικά ενώνονται σε μια περίπλοκη και φιδογυριστή γραμμή, εκείνη της ζωής μας. Στιγμές λοιπόν, με άρωμα Θερμαϊκού. 
Ξεκινάμε απ’ την Αθήνα με το Volvo XC90 που κάνει το ταξίδι μας πραγματικά απολαυστικό. Δερμάτινα καθίσματα που αργότερα θα αποτελέσουν το τέλειο φόντο για την ολοκαίνουρια – και συγκλονιστική- One and Only τσάντα μου, απίστευτες αναρτήσεις που το κάνουν να βεντουζώνει στην άσφαλτο και παρά τον τεράστιο όγκο του να μην γέρνει καν στην στροφές, τούρμπο κινητήρα (κάναμε την διαδρομή Αθήνα -Θεσσαλονίκη σε 3,5 ώρες), μια "κακια" μουσουδα που κανει τα μπροστινα αυτοκινητα να μεριαζουν πανικοβλητα μολις τα πλησιασουμε, και ηχοσύστημα με επιλογή «Μέγαρο Μουσικής του Gothenburg» , συνδέω το iPhone μου και ακούμε την playlist με τα Ελληνικά όταν παύει να πιάνει το ραδιόφωνο, Νατάσσες και Μελίνα Ασλανίδου με ήχο φιλαρμονικής, και την Κόκκινη Γραμμή να κάνει τα τζάμια να τρίζουν. 
Φτάνουμε στην Θεσσαλονίκη ξεκούραστοι, και το δωμάτιο μας στο Daios είναι άλλη μια ευχάριστη έκπληξη. Μια γωνιακή σουίτα με θέα θάλασσα και μεγάλη βεράντα που ενδείκνυται για το τελευταίο τσιγάρο της μέρας, όταν έχεις βγάλει πια τα ρούχα σου και το σούπερ μαλακό κρεβάτι φαντάζει σαν όραμα μετά από όλες τις βόλτες, το φαγητό και τα ποτά που κανονικά χρειάζονταν 48 και όχι 24 ώρες για να χωρέσουν. 
Σάββατο βράδυ, dinner στο Duck. Το GPS ευτυχώς μας οδηγεί σωστά σ΄αυτή την εντελώς παράξενη τοποθεσία μέσα στην μέση του πουθενά που έχει γίνει εδώ και δυο χρόνια το γαστρονομικό hot spot της πόλης. Η Ιωάννα μαγειρεύει σε έναν χώρο που θυμίζει Provence, σε μια ανοιχτή κουζίνα που μοιάζει με σκηνικό και εμείς απολαμβάνουμε το φαγητό μας τσουγκρίζοντας ποτήρια με κόκκινο κρασί παρέα με την Μάρθα και τον Άλκη. Μέσα στα 15 χρόνια που κάνουμε κολλητή παρέα, είναι η πρώτη φορά που καταφέρνουμε να συμπέσουμε στην πόλη της Μάρθας όλοι μαζί. Και γιορτάζουμε την περίσταση όπως της πρέπει. 
Το επόμενο μεσημέρι, σε ένα άλλο τραπέζι, στο κέντρο της πόλης, παρέα με άλλους, νεότερους φίλους, δοκιμάζουμε comfort food σε άψογη εκτέλεση, φτιαγμένο από τοπικά υλικά. Ο Θωμάς και ο Γιώργος Δούζης έχουν στήσει έναν απίστευτο χώρο – το Ergon Agora- που θυμίζει μικρογραφία του The Whole Food στο Λονδίνο. Μια indoors αγορά που τα έχει όλα, μανάβικο, μπακάλικο, κρεοπωλείο, ιχθυοπωλείο, φούρνο, coffee corner, και ένα μικρό all day εστιατόριο όπου μπορείς να δοκιμάσεις υπέροχες λιχουδιές. Χαλάω την δίαιτα μου για να φάω - τραγανές πατάτες με στάκα, γραβιέρα τηγανητή μέσα σε φύλλο που είναι έπος αληθινό, και αυθεντικά σουτζουκάκια σχάρας από αυτά που μόνο στην Θεσσαλονίκη ξέρουν να τα κάνουν σωστά- και δεν το μετανιώνω ούτε στιγμή. Το μαγαζί έχει βρει εντελώς τον ρυθμό και τον δρόμο του και υπόσχομαι στον εαυτό μου να επισκεφτώ το συντομότερο το αδερφάκι του στην Νέα Ερυθραία που έχει ακριβώς τον ίδιο κατάλογο και ελπίζω, και την ίδια ποιότητα. Ειδικά που την επόμενη μέρα ο Θωμάς με καλεί για να δοκιμάσω και το brunch, όπου ένα open toast με χωριάτικο ψωμί, τυρί κρέμα και σολομό με μυρωδικά κλέβει την παράσταση ακόμα και από το καταπληκτικό σάντουιτς με το τυρί, το ζαμπόν και τις πατάτες. 
Μερικές ώρες αργότερα πίνω το πρώτο Pink Panther της βραδιάς στο Vogatsikou 3. Ο Γιάννης δείχνει στον Πάνο όλα τα καταπληκτικά ποτά που παλιώνουν μόνοι τους μέσα σε βαρέλια και αναμιγνύουν σαν ενθουσιώδεις μαθητευόμενοι μάγοι – με εξαιρετικά αποτελέσματα αν κρίνω από τα βογγητά απόλαυσης όσων τα δοκιμάζουν- κι εγώ χαζεύω το happy crowd που δίνει στο μαγαζί αυτή την μοναδική ατμόσφαιρα για την οποία είναι διάσημο και εκτός Θεσσαλονίκης. Δίνουμε ραντεβού την επόμενη μέρα στο Ergon Agora για το πρώτο εκτός Αθήνας FnL event μας και συνεχίζουμε την βραδιά μας με την Μάρθα, την Χριστίνα και τον Νίκο στο Thria, για το οποίο αφήνω τον Πάνο να γράψει ως ειδικότερος. 
Δευτέρα μεσημέρι, και συναντιόμαστε με την Στέλλα στο ολοκαίνουριο μαγαζί της Μάρθας για μπωτέ. Η φιλενάδα μου είκοσι σχεδόν χρόνια αφού εγκατέλειψε την πόλη της για έναν έρωτα και έναν άντρα – τον Άλκη δηλαδή- επανήλθε ανοίγοντας ένα μαγαζί που είμαι σίγουρη πως θα κάνει τεράστιο σουξέ. 260 τετραγωνικά στην Χρυσοστόμου Σμύρνης 13 αφιερωμένα στην ομορφιά, για γυναίκες αλλά και για άντρες. Στο Mr and Mrs Smith της – που το εμπνεύστηκε από την διάσημη ταινία με την Ατζελίνα και τον Μπράντ και που το έχει φτιάξει τόσο όμορφο που όμοιο του δεν έχω δει όχι στην Αθήνα αλλά ούτε στο Λονδίνο, προσφέρει full pampering με μανικιούρ, πεντικιούρ, χτένισμα, κεριά, μακιγιάζ, μασάζ, barber shop, tattoo φρυδιών, θεραπείες προσώπου και σώματος, και άλλα πολλά και ενδιαφέροντα, σε τιμές που θα κάνουν τον ανταγωνισμό να κλάψει. Η Στέλλα κάθεται στην άνετη μπερζέρα για ένα σβέλπτο pedi και εγώ αφήνομαι στα χέρια της Γλύκας που μου φτιάχνει μαλλί τζετ! Αν μένετε Θεσσαλονίκη μην τυχόν και δεν πάτε να δοκιμάσετε, πιστέψτε με, μετά δεν θα ξεκολλάτε από εκεί με τίποτα. 
Το βράδυ, το Ergon Agora μεταμορφώνεται στο τέλειο σκηνικό για το event μας. Ένα μεγάλο τραπέζι για 50 άτομα θα φιλοξενήσει τους συμμετέχοντες που θα δοκιμάσουν το μενού του Ηλία Σκουλά που ήρθε από την Αθήνα για να μαγειρέψει ειδικά για την περίσταση εμπνευσμένος από τις αγορές του κόσμου και ο Αριστοτέλης Παπαδόπουλος – ο πρώτος παγκόσμιος νικητής του Worldclass – με τον Γιάννη Κέδε του Vogatsikou 3 – που βραβεύτηκε στα FnL Bar Awards σαν το καλύτερο cocktail bar της Ελλάδας- ενώνουν τις δυνάμεις και το ταλέντο τους για να δημιουργήσουν τα 3 cocktails που θα συνοδέψουν το φαγητό, με βάση το ουίσκι Cardhu. Εχω αγωνία και ο Θωμάς προσπαθεί να με καθησυχάσει ματαίως- η πρώτη μας φορά εκτός Αθήνας θέλω και πρέπει να είναι τέλεια- όμως ευτυχώς όλα πάνε καλά και κάποια στιγμή χαλαρώνω πια για να απολαύσω την βραδιά και την παρέα. 
Είναι μαζί μας όχι μόνο σχεδόν όλοι μας οι προσωπικοί φίλοι από την συμπρωτεύουσα, η Στέλλα με τον Σπύρο, η Χάιδω, η Χριστίνα με τον Νίκο, η Γεωργία, ο Στέλιος, o Θωμάς με την Αλεξάνδρα, η Μάρθα, αλλά και πολλοί φίλοι του FnL όχι μόνο από την Θεσσαλονίκη αλλά και από την Θάσο, την Αλεξανδρούπολη, ακόμα και από την Αθήνα, που ήρθαν για να μας στηρίξουν και σ΄αυτή την πρώτη μας φορά. Θέλω να τους ευχαριστήσω έναν έναν ξεχωριστά και νομίζω πως το κατάφερα, είναι τόσο μα τόσο σημαντικό να ξέρεις πως σε κάθε δυο βήμα έχει δίπλα σου ανθρώπους που σε εμπιστεύονται και σε κάνουν να νοιώθεις ασφαλής. 
Και σήμερα, που προσπαθώ να διαλέξω τις φωτογραφίες που θα ντύσουν αυτό το κομμάτι, πάλι το χρώμα είναι πρωταγωνιστής. Από το αγαπημένο μου cocktail και το μικροσκοπικό donut του πρωινού, μέχρι τα στολισμένα με λουλούδια παράθυρα της πόλης και το φιστικί ποδήλατο του υπέροχου The Wine House του Νίκου στην Πυλαία – όπου θα επιστρέψω με πρώτη ευκαιρία για να παρακολουθήσω ένα από τα καταπληκτικά σεμινάρια κρασιού που διοργανώνουν κάθε τόσο- όλα συνδυάζονται γλυκά με πινελιές του ροζ, έτσι για να μου θυμίζουν πως η ζωή είναι υπέροχη όταν την μοιράζεσαι με εκείνους που αγαπάς, και ότι η Θεσσαλονίκη όπως είπαμε, είναι μια πόλη φτιαγμένη για αμαρτίες. Γαστρονομικές και όχι μόνο.
