Δεν θα το κρύψω, έχω χρόνια να δω τσάντα Louis Vuitton και να την λιγουρευτώ. Παρόλο που δυο από τις πιο αγαπημένες της συλλογής μου – ένα κλασσικό backpack των early 90s και ένα μικρό ασημένιο vernis με μπεζ λαβή- είναι κομμάτια του διάσημου οίκου, η καρδιά μου – όπως και η γκαρνταρόμπα μου- παραμένουν αφοσιωμένες στην Chanel. 
Έτσι, αντιμετώπσα με σκεπτικισμό μάλλον παρά θαυμασμό το λανσάρισμα της καινούριας σειράς Masters σε συνεργασία με τον «αιρετικό» Jeff Coons, όχι μόνο γιατί αυτές οι τσάντες με τα πορτραίτα μου κάνουν λίγο λαϊκη «έλα πάρε πάρε πάρε καλέ κυρία», αλλά κυρίως γιατί μου θυμίζουν πολύ τις παλιές κλασσικές και αγαπημένες τσάντες της Anya Hindmarch με τα σκυλιά, τα γατιά, τα παιδάκια και τα καναρίνια, που τις βρίσκω πολύ καλύτερη ιδέα από το να κυκλοφορείς με την Mona Liza κρεμασμένη στον ώμο σου. 
Βέβαια, τι ξέρω εγώ απ΄αυτά? Τίποτα απολύτως. Μπορεί οι τσαντούλες του κύριου Coons να είναι αριστουργήματα όντως. Ευτυχώς που I can’t afford να μπω στο δίλλημα λοιπόν, αν και, πιστεύω πως ακόμα και αν έμπαινα, θα το έλυνα σβέλτα…
