Η δεύτερη πόλη της καρδιάς μου είναι μάλλον πιο ενδιαφέρουσα από την πρώτη, με την έννοια πως στο Λονδίνο έχεις τόσα πολλά πράγματα να κάνεις που δεν ξέρεις από που να αρχίσεις και που να τελειώσεις. Και με τα νέα openings να αλλάζουν τις ισορροπίες πάρα πολύ συχνά, σκέφτηκα να φτιάξω τον δικό μου οδηγό, με όλα όσα συστήνω στους φίλους μου όταν με ρωτάνε που να πάνε. Να σημειώσω εδώ πως το Λονδίνο είναι μια πόλη στην οποία για να ζήσεις καλά χρειάζεσαι πολλά χρήματα. Παρόλο που πάρα πολλά πράγματα είναι free – εκθέσεις, συναυλίες, μαθήματα, you name it- και παρόλο που μπορείς να φας εξαιρετικά και με 20-25 λίρες σε πιο απλά αλλά πάρα πολύ προσεγμένα και νόστιμα μέρη, κάτι η διαφορά της ισοτιμίας ακόμα και τώρα που έχει πέσει, κάτι που η πόλη μοιάζει σαν Luna park για ενηλίκους, για να ζήσεις εκεί όπως ζούμε εδώ πρέπει να είσαι εκατομμυριούχος. Παρόλα αυτά, είναι σαφές πως όταν πάμε Λονδίνο ως επισκέπτες έχουμε φροντίσει όλοι να κάνουμε το κουμάντο μας και να έχουμε μαζί μας κάποια χρήματα to spend, οπότε voila τα δικά μου αγαπημένα μέρη.
To eat…
Breakfast-coffee. 
Ας ξεκινήσουμε με έναν καφέ. Από τότε που άνοιξε ο Dominique Ansel στην Belgravia δύσκολα μπορώ να αντισταθώ στην γοητεία ενός φρεσκοψημένου cronut. Οι γεύσεις αλλάζουν κάθε μήνα και μέχρι τώρα έχω πετύχει το λεμόνι με χαμομήλι και το Rose Guava with Rose Sugar που ήταν και τα δύο epic. 
Στην ίδια περιοχή είναι και το λατρεμένο ροζ parlour της Peggy Porschen – το strawberry champagne cupcake είναι to die for- ενώ όταν είμαι στο Selfridges κάνω πάντα μια στάση για καφέ και cupcake στο Lola’s. 
Στο Notting Hill, στο Gail’s Bakery τρώω τα νοστιμότερα cross buns της πόλης και παίρνω πάντα και ψωμί για το σπίτι – δοκιμάστε το πατατόψωμο και θα με θυμηθείτε- ενώ στο Aux Merveilleux de Fred στο South Ken όλοι πάνε για τις διάσημες μαρέγκες όμως εγώ λατρεύω τα cramiques με την ζάχαρη, που είναι τα νοστιμότερα brioches που έχετε δοκιμάσει ever.
New entry λίγο πιο κάτω, τα καταπληκτικά The Knot Churros για churros σε σχήμα καρδιάς σε καταπληκτικά χρώματα, συνδυασμένα με παγωτό.
Τέλος, στο Baker and Spice στο Chelsea τρώω το καλύτερο croque madame του σύμπαντος κόσμου, by far.
Lunch.
Για μεσημέρι προτιμώ κάτι απλό και γρήγορο. Πρώτο και καλύτερο το burger του Patty and Bun, για μένα το καλύτερο που έχω φάει μέχρι σήμερα. Λατρεύω το απλό Ari Gold που το συνοδεύω με πατάτες τηγανητές με δεντρολίβανο. Μιλάμε για σχεδόν θρησκευτική εμπειρία. 
Εξαιρετικό burger έχουν και τα Byron όπου ένα chili burger με πατάτες θα σας κοστίσει περίπου 11 λίρες και πραγματικά, είναι ultimately yummy. 
Για lobster roll έχω δύο επιλογές. Αν θέλω να το φάω στα γρήγορα πάω στο Smack Lobster στο Soho όπου με 16 λίρες παίρνω ένα classic roll με πατάτες τηγανητές, ενώ αν έχω λίγη ώρα πάω στο Burger and Lobster κοντά στο Green Park όπου με 25 λίρες τρώω ένα lobster roll με πατάτες τηγανητές και σαλάτα. 
Για dim sum πάω στο Royal China στο Bayswater όπου μια επιλογή από prawn and chive dumplings, roast pork buns και crab meat dumpling soup – είναι το αγαπημένο μου μενού- θα σας κοστίσει 11 λίρες! Και μιλάμε για dim sum έπος, απόδειξη πως το μαγαζί είναι πάντα γεμάτο με Κινέζους που κάτι θα ξέρουν καλύτερα από μας. 
Για bao το BAO είναι η απόλυτη επιλογή, και ευτυχώς που άνοιξε και στην Fitzrovia και αποσυμφορήθηκε κάπως η κατάσταση γιατί όταν λειτουργούσε μόνο το μαγαζί στο Soho η ουρά ήταν μόνιμη και αποτρεπτική. Τα baos κοστίζουν 4 με 5 λίρες το ένα και είναι εκπληκτικά. 
Αν έχω κέφι για ramen πάω σε κάποιο Bone Daddies – συνήθως με βολεύουν ή αυτό στην St Christopher Place ή αυτό που είναι μέσα στο Whole Foods στην High Street Kensington και όπου ένα μπολ με καταπληκτικό ramen κοστίζει 11 με 12 λίρες. Και στην συσκευασία του κουβέρ, σου δίνουν και λαστιχάκι για τα μαλλιά για να μην τα κολυμπήσεις μέσα στην σούπα.. 
Αν τώρα θέλω να πάω κάπου πιο καλά, συνήθως για ένα girls lunch με τις κολλητές μου, το The Botanist στην Sloane Square είναι από τα αγαπημένα μου, όπως και το διπλανό του Colbert. Στο πρώτο παραγγέλνω συνήθως μια Caesars salad με κοτόπουλο και στο δεύτερο λατρεύω το escalope vienoise. Και τα δύο τα συνοδεύω πάντα με ένα ποτήρι ροζέ κρασί. Εκεί η τιμή εκτοξεύεται βέβαια, υπολογίστε γύρω στις 35 λίρες το άτομο για πλάκα, αλλά καμιά φορά και οι εξτραβαγκάντζες έχουν την χάρη τους. 
Και βέβαια, μιλώντας για εξτραβαγκάντζες δεν θα μπορούσα να παραλείψω την πιο αγαπημένη μου απ΄όλες. Το Scott’s στο Mayfair. Λειτουργεί και βράδυ, αλλά το μεσημέρι έχει άλλη χάρη. Τον χειμώνα καθόμαστε πάντα στο bar και το καλοκαίρι στα τραπεζάκια έξω, αυτά τα ίδια τραπεζάκια στα οποία ο κύριος Saatchi φωτογραφήθηκε να πιάνει από τον λαιμό την Nigella λίγο πριν εκείνη καταθέσει την αίτηση για το πολύκροτο διαζύγιο τους. Το Scott’s που μετράει πια 166 χρόνια λειτουργίας είναι εκτός από τα πιο παλιά και ένα από τα πιο posh εστιατόρια του Λονδίνου. Το Tattler εορταστικό τεύχος για τα 300 χρόνια του, του είχε αφιέρωμα 5 σελίδων για να καταλάβετε, με σχεδιάγραμμα που σημείωνε ποιος λόρδος και ποιος σούπερ διάσημος συνηθίζει να κάθεται που. Εξειδικεύεται στα ψάρια και τα θαλασσινά και ειδικά η γλώσσα Meniere του είναι to die for, και έρχεται συνοδευμένη από ένα μπρούτζινο κατσαρολάκι με έξτρα βούτυρο.
Afternoon tea. 
Το afternoon tea είναι μια κατηγορία για την οποία θα μπορούσα να γράψω εγκυκλοπαίδεια ολόκληρη, εύκολα. Πέρα που το λατρεύω ως συνήθεια, στο Λονδίνο έχει δεκάδες μέρη όπου το σερβίρουν εξαιρετικά, οπότε εδώ θα αναφέρω μόνο τα καλύτερα, άρα και τα πιο high end. Θα υπολογίσετε ανάλογα με το μέρος γύρω στις 60 λίρες το άτομο, τιμή που μπορεί να ανέβει γεωμετρικά αν πάρετε και σαμπάνια για αρχή. Όμως, πέρα από μια εμπειρία που αξίζει να την ζήσετε έστω για μια φορά, το afternoon tea είναι και ένα πλήρες γεύμα. Οπότε μετά κάνετε skip το dinner αναγκαστικά, άρα, δεν είναι τόσο ακριβό όσο ακούγεται εκ πρώτης όψεως. Βλέπετε, υπάρχει διαρκές refill σε ότι τελειώνει, και μπορείτε πραγματικά να μπουκωθείτε στον απόλυτο βαθμό, αν και, δεν είναι πάρα πολύ chic. Τα δικά μου καλύτερα λοιπόν, με σειρά προτεραιότητας είναι τα εξής : Savoy, Claridges, Lanesborough και Mandarin Oriental. Ακολουθούν την ιεροτελεστία ευλαβικά- λινά τραπεζομάντηλα, ασημικά, κρύσταλλα, πορσελάνες, σερβιτόροι με λευκά γάντια και ούτω καθεξής- και σε κάνουν να νοιώσεις αληθινή royalty. Μόνο αφού δοκιμάσετε κάποιο από αυτά τα τέσσερα, υπάρχει και το Pret a Portea στο Berkely για το fashion theme και τα υπέροχα μπισκότα τσαντάκια και γόβες.
Dinner. 
Το dinner στο Λονδίνο είναι αληθινό puzzle. Υπάρχουν τα πάντα, για όλα τα γούστα και για όλα τα βαλάντια και το να διαλέξεις ανάμεσα τους είναι εξαιρετικά δύσκολο. Αν έπρεπε να σας συστήσω ένα μαγαζί με αστέρι στην πόλη, με αστέρια μάλλον γιατί νομίζω πως έχει δύο, αυτό θα ήταν το Dinner του Heston Blumenthal στο Mandarin Oriental. Ο πολυβραβεμένος chef εμπνέεται από παλιές βρετανικές συνταγές που πάνε πίσω μέχρι τον 14ο αιώνα παρουσιάζοντας τες με έναν εκπληκτικά σύγχρονο τρόπο, χρησιμοποιώντας τις πιο μοντέρνες τεχνικές και τα καλύτερα υλικά που μπορείτε να φανταστείτε. Το αποτέλεσμα είναι μια εισαγωγή στην υψηλή γαστρονομία που ακόμα και οι αρχάριοι μπορούν να την απολαύσουν όσο θα την θαυμάσουν και θα την εκτιμήσουν οι γνώστες, και που πραγματικά σου δίνει την δυνατότητα να ξεχωρίζεις και να ανακαλύπτεις σε κάθε μπουκιά κάθε μια διαφορετική γεύση στον απόλυτο βαθμό της. Το δε Tipsy cake στο τέλος- ένα μπριός ψημένο μέσα σε κρέμα που συνοδεύεται από φέτες ανανά που σιγοψήνεται για ώρες στην εμβληματική «ψησταριά» που είναι φτιαγμένη από την ωρολογοποιία Ebel είναι το καλύτερο γλυκό που έχω δοκιμάσει ποτέ στην ζωή μου. 
Δεύτερη επιλογή το Berners Tavern, που στεγάζεται στην ωραιότερη ίσως σάλα της πόλης και που προσφέρει ένα μενού με comfort food υψηλής ποιότητας επιμελημένο από τον διάσημο Βρετανό chef Jason Atherton. Δοκιμάστε τις γαρίδες cocktail και το mac and cheese στην ultimate μορφή τους και κλείστε το δείπνο σας με ένα εκλαίρ. 
Άλλο ένα εστιατόριο που το συστήνω ανεπιφύλακτα κυρίως για την εμπειρία, είναι το Park Chinois στο Mayfair. Προφανώς στο Λονδίνο υπάρχουν μαγαζιά τρομερής πολυτέλειας αλλά αυτό, τα ξεπερνάει όλα. Ο υπέροχος χώρος που είναι ντυμένος με κόκκινες βελούδινες ταπετσαρίες, κεντημένες μεταξωτές γαλάζιες στόφες, κρυστάλλινους πολυελαίους και χρυσές λεπτομέρειες δημιουργεί ένα σκηνικό εξαιρετικά καλαίσθητο και πραγματικά συγκλονιστικό. Ο κόσμος είναι όμορφος, καλοντυμένος και στα διπλανά τραπέζια θα χαζέψετε κάποια από τα ακριβότερα κοσμήματα που θα συναντήσετε ποτέ live. Η πάπια Πεκίνου είναι από τις καλύτερες της πόλης και στην υπερυψωμένη σκηνή μια τραγουδίστρια με την συνοδεία πιάνου και εγχόρδων δίνει κάθε βράδυ το δικό της ρεσιτάλ. Αν θέλετε και λίγο θέαμα παραπάνω, κλείστε στο Club Chinois στο υπόγειο, όπου λειτουργεί ένα είδος Cabaret- Restaurant με το ίδιο εξαιρετικό φαγητό και ατραξιόν Burlesque. Και τα δύο, αξίζει να το δεις. 
Μετά, υπάρχει μια σειρά από κλασσικά μαγαζιά που τα αγαπώ πολύ, τα επισκέπτομαι συχνά και τα συστήνω πάντα. Ανήκουν όλα στον ίδιο όμιλο και μοιράζονται μια κοινή βάση, αυτή της κλασσικής γαλλικής κουζίνας με πολλές όμως διεθνείς επιρροές και αναφορές. Μιλάω για το Wolsley, το The Delauney, και το νεότερο Fischer’s. Και τα τρία έχουν εξαιρετικά schnitzel, καταπληκτικά eggs Benedict και υπέροχα γλυκά. 
Για εξαιρετικό κρέας υπάρχουν το Cut στο ξενοδοχείο 54 Park Lane όπου διάσημος Αμερικάνος chef Wolfgang Puck προτείνει την δική του εκδοχή του high end steakhouse με Αυστηρά επιλεγμένα κρέατα από όλη την Μεγάλη Βρετανία με διαφορετικά σιτέματα και κοπές μαζί με μια πολύ πλούσια wine list συνδυασμένα με μια πολύ ενδιαφέρουσα συλλογή των Ψαλμών του Damian Hirst, και το Hawksmoor όπου τα εκπληκτικά steaks σερβίρονται με συνοδευτικά όπως fried egg, maple bacon ή half lobster. I rest my case. 
Για sushi, προτείνω το Roka στο Mayfair από την super talented chef Yuka Aoyama που among other, είναι και φίλη μου. Δοκιμάστε το botan ebi sashimi ή το California maki και θα με θυμηθείτε. 
Αν πάλι σας αρέσει το Μεξικάνικο, έχω να σας συστήσω το πιο ενδιαφέρον και παράξενο μαγαζί στην πόλη. Το Bodega Negra κρύβεται στο υπόγειο ενός sex shop στο Soho και συνδυάζει με τεράστια επιτυχία πεντανόστιμο φαγητό – δοκιμάστε οπωσδήποτε τα soft shell tacos με κρέμα chipotle και το pork belly mescal με salsa verde- παγωμέναcocktails – cheers to frozen margaritas – και μαγική «αμαρτωλή» ατμόσφαιρα. 
Για pizza το Portobello Pizza East είναι από τα πιο αγαπημένα μου. Μου αρέσει ο χώρος με τις γαλάζιες λεπτομέρειες, το buzz, o κόσμος, η ατμόσφαιρα που είναι sexy και φυσικά η πίτσα με τα κεφτεδάκια. 
Για παραδοσιακό Βρετανικό φαγητό -Dorset crab salad, fish pies, roast beef με Yorkshire pudding κλπ- συνδυασμένα όμως και με μια γερή δόση κλασσικής ατμόσφαιρας, υπάρχει το Rules. Είναι το παλιότερο εστιατόριο του Λονδίνου, λειτουργεί πάνω από 200 χρόνια, και οι τοίχοι του είναι γεμάτοι από φωτογραφίες όλων των διάσημων πελατών που έχουν περάσει από τον χώρο σε όλο αυτό το διάστημα, της βασίλισσας Βικτωρίας συμπεριλαμβανομένης. Πρόσφατα στον κατάλογο προστέθηκε και το Kate Middleton’s “Royal 29” , ένα cocktail από τζιν, βότκα, Lillet και crystalized violet petals. 
Και βέβαια, υπάρχουν και οι pubs που έχουν την δική τους φιλοσοφία. Πάμε νωρίς, αμέσως μετά το γραφείο ή την δουλειά μας, συνήθως σε εκείνη της περιοχής μας, για να πιούμε μπύρα, να συναντήσουμε τους φίλους μας και να φάμε κάτι νόστιμο. Ο καθένας θα σας συστήσει την δική του αγαπημένη και θα υπερασπιστεί την επιλογή του με ατράνταχτα επιχειρήματα. Έτσι κι εγώ, θα σας συστήσω το Narrow του Gordon Ramsey στο Limehouse όχι μόνο για το φαγητό – φημίζεται για το fish and chips του- αλλά και για την μοναδική του τοποθεσία, ακριβώς πάνω στο ποτάμι, και την Admiral Codrington στο Chelsea, που ήταν δυο βήματα στην κυριολεξία από το παλιό μας σπίτι και είναι γνωστή για το burger της που θεωρείται από τα καλύτερα στην πόλη. 
Τέλος από τα πολύ καινούρια openings, λάτρεψα το MNKY House στο Mayfair. Εκπληκτικό περιβάλλον, club restaurant με λατινοαμερικάνικη κουζίνα, τρομερό bar, ωραία μουσική, και όλο το it crowd του Λονδίνου στα διπλανά σας τραπέζια. Γίνεται πανικός κάθε βράδυ οπότε προνοείστε για κράτηση εγκαίρως. Εδώ πρέπει να συμπληρώσω ότι στο FnL έχουμε την μεγάλη τύχη ο Globe Eater μας, ο Πάνος Σταθόπουλος να ζει μόνιμα στο Λονδίνο και να έχει τρομερά αντανακλαστικά σε ότι έχει να κάνει τόσο με την υψηλή γαστρονομία στην πόλη αλλά και διεθνώς, όσο και με τα καινούρια openings. Οπότε το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να παρακολουθείτε την στήλη του για να είστε ενημερωμένοι για τα πάντα, πρώτοι απ΄όλους. Ο Πάνος είναι άλλωστε κατά μία έννοια ο ηθικός αυτουργός και αυτού του οδηγού που διαβάζετε τώρα, μια που είναι και ο προσωπικός μου γκουρού επί του θέματος. Όπου πάω, είναι μετά από δική του υπόδειξη.
To drink. 
Τα αγαπημένα μου μέρη για ποτό στο Λονδίνο είναι αρκετά. Πρώτο με διαφορά το Experimental στο Soho. Με την μαύρη πόρτα του σχεδόν μισο-κρυμμένη, έχει το παρατσούκλι «το μπαρ των μπάρμεν» μια που εκεί μαζεύονται μετά τις βάρδιες τους όλοι οι bartenders της πόλης. Στον πρώτο όροφο γίνεται περισσότερος τζερτζελές, ενώ στον δεύτερο τα πράγματα είναι πιο χαλαρά και ατμοσφαιρικά, ότι πρέπει αν είστε στα ζετέμ με τον σύντροφο σας. 
Όταν όμως θέλω να απολαύσω το ποτό μου σε πιο chic περιβάλλον, οι προορισμοί είναι δύο. Το Artesian, το πολυβραβευμένο bar του ξενοδοχείου Langham με την υπέροχη βαριά διακόσμηση που συνδυάζεται μοναδικά με εξαιρετικά cocktails και ανάλογης νοστιμιάς finger food, και το πανέμορφο Blue Bar του ξενοδοχείου Berkeley, που η ατμόσφαιρα του είναι από τις πιο chic and sexy της πόλης. 
Στο London Edition βρίσκεται το άλλο αγαπημένο μου bar, που δεν είναι το πολύβουο του lobby, αλλά το Punch Room που βρίσκεται κουρνιασμένο στην πίσω μεριά του ξενοδοχείου και είναι reservations only. Όπως εξυπακούεται και από το όνομα του σερβίρει μια ποικιλία από punches, με αγαπημένο μου αυτό με το γιασεμί, ενώ έμαθα πως ξεκίνησαν να σερβίρουν και τσάι οπότε όπως καταλαβαίνετε θα πάω, θα δοκιμάσω και θα επανέλθω.. 
Τέλος, για ποτό με υπέροχη θέα την φωτισμένη πόλη από ψηλά υπάρχει το City Social Bar. Σκαρφαλωμένο στον 24ο όροφο του Tower 42 συνδυάζει εξαιρετικά cocktails με ευφάνταστο finger food. Και έχει και την αγαπημένη μου βότκα, την Snow Queen. On top of all that, υπάρχει πια και ένα καταπληκτικό app για το συγκεκριμένο μαγαζί που σας επιτρέπει να ζωντανέψετε το ποτό σας στην οθόνη του κινητού σας και να δώσετε στην βραδιά σας έναν ακόμα πιο παιχνιδιάρικο τόνο. Διαβάστε λεπτομέρειες εδώ.
To shop.
Food and delicacies.
Πάμε στο shopping τώρα. Φυσικά υπάρχουν τα food halls των iconic πολυκαταστημάτων όπου μπορείτε να βρείτε τα πάντα. Όμως μερικές φορές, η χαρά του να ψωνίζεις σε ένα μικρό εξειδικευμένο μαγαζί, είναι μοναδική. Οπότε voila τα δικά μου αγαπημένα μέρη για λιχουδιές και όχι μόνο. 
Για μπαχαρικά που πραγματικά δεν τα βάζει ο νους σας, και την μεγαλύτερη ποικιλία από καυτερές πιπεριές και σάλτσες που έχετε συναντήσει ever, περάστε οπωσδήποτε από το Spice Shop στο Notting Hill. Μικρό αλλά γεμάτο μυρωδιές, γεύσεις και εκπλήξεις από όλον τον κόσμο θα σας εκπλήξει και θα σας καταπλήξει. 
Ακριβώς απέναντι, υπάρχει το Book for Cooks. Ίσως το πιο εξειδικευμένο βιβλιοπωλείο της πόλης σε ότι αφορά τα βιβλία μαγειρικής. Πέρα από την τεράστια συλλογή βιβλίων από όλο τον κόσμο, φιλοξενεί και μια μικρή κουζίνα στην οποία μαγειρεύονται συνταγές από τα βιβλία ή δίνονται μαθήματα μαγειρικής. 
Για εξαιρετικές μουστάρδες σε συσκευασίες και ποικιλίες που δεν θα βρείτε ποτέ σε κανονικά μαγαζιά, πηγαίντε μια βόλτα από το La Maison Maille στην Piccadilly Arcade. Δεν θα ξέρετε τι να πρωτοδιαλέξετε. 
Για τα καλύτερα doughnuts θα πάτε στο Bread Ahead στο Borough Market. Δοκιμάστε το salted caramel και θα με θυμηθείτε. 
Και μια που θα είστε εκεί, περάστε μια βόλτα και από το Neal’s Yard Dairy για να ψωνίσετε τα καλύτερα τυριά της χώρας από μια συλλογή από σπάνια είδη που δεν θα βρείτε πουθενά αλλού. Αν έχει Chelshire, είναι τέλειο για να φτιάξετε Welsh Rarebit ας πούμε. 
Για παγωτό, στο Oddono’s . Στο South Kensington, θα δοκιμάσετε το νοστιμότερο salted caramel ever. Ιταλικές συνταγές και εξαιρετικά υλικά, και ρωτήστε οπωσδήποτε για την γεύση του μήνα. 
Στην ίδια περιοχή, στο νούμερο 15 της Harrington Rd, θα βρείτε τα επικά εκλαίρ του pastry chef Joakim Prat, στο μικρό αλλά πανέμορφο Maitre Choux. Σε χρώματα παραμυθένια και με γεύσεις απολύτως ανάλογες, δεν θα μπορέσετε με τίποτα να διαλέξετε μόνο ένα. Πέραν του ότι, πρέπει να δοκιμάσετε οπωσδήποτε και τα chouquettes. Θα κλείσω το food shopping με τρία προϊόντα που λατρεύω, που δεν τα βρίσκω στην Ελλάδα και που τα κουβαλάω μαζί μου πάντα επιστρέφοντας από Λονδίνο, το πρώτο κυριολεκτικά στην αγκαλιά μου. 
Cotswold’s eggs. Είναι αυτά τα υπέροχα γαλάζιου χρώματος αυγά που παράγουν οι κότες της περιοχής των Cotswold’s. Τα καλύτερα είναι της εταιρίας Clarence Court , θα τα βρείτε σε όλα τα μεγάλα super markets και έχουν και μια γαλάζια σφραγίδα κορώνα επάνω τους. 
Clotted Cream. Το απαραίτητο συνοδευτικό για το τέλειο afternoon tea και η καλύτερη είναι η Rodda’s από την Κορνουάλη. Την χρησιμοποιεί το Claridges για να καταλάβετε, και θα την βρείτε επίσης στα μεγάλα σούπερ μάρκετς. Τέλος, έχουμε το λαρδί. Αυτό που είναι συσκευασμένο όπως το βούτυρο – εγώ όταν βρίσκω παίρνω το Fresh Fields αλλά αν δεν το βρω βολεύομαι μια χαρά και με τα τυποποιημένα του κάθε μαρκετ- και που δίνει στις ζύμες των British pies αυτή την χαρακτηριστική τραγανή υφή και που επίσης το βρίσκουμε στα super markets και ταξιδεύει ευκολότατα καλά τυλιγμένο μέσα στην βαλίτσα μας.
Clothes, accessories and stuff.
Πάμε τώρα στα ρούχα και τα αξεσουάρ. Εδώ οι προτάσεις μου είναι πολύ συγκεκριμένες και έχουν να κάνουν με μαγαζιά που πουλάνε – ή νοικιάζουν – επίσης εξειδικευμένα πράγματα. Γιατί κατά τα άλλα, όρεξη να ΄χεις και λεφτά, και το Λονδίνο είναι τεράστια αγορά για όλα τα γούστα. Μια βόλτα στην Sloane street φτάνει για να ξοδέψεις ότι έχεις και κάτι – πολύ- παραπάνω. 
Θα ξεκινήσω από τα καπέλα λοιπόν, και μάλιστα αυτά που μπορείτε να νοικιάσετε. Δεν εννοώ τα κανονικά καπέλα φυσικά, αυτά που τα αγοράζουμε γιατί μας αρέσουν και γιατί μπορούμε να τα φοράμε όποτε θέλουμε, αλλά αυτά τα ειδικά πανάκριβα head pieces που είναι απαραίτητα στους γάμους και τις βαφτίσεις στην αγαπημένη πόλη, ή αν πρέπει να εμφανιστείτε στο Ascot ή στο παλάτι καλεσμένες της Λιζ για τσάι. Αυτά τα συγκεκριμένα μικρά αριστουργήματα κοστίζουν επίσης μικρές περιουσίες, αλλά αν θέλετε, μπορείτε να νοικιάσετε αυτό που σας αρέσει για μια μέρα ή για ένα week end και να διαλέξετε ανάμεσα από κομμάτια famous hat designers όπως ο Philip Tracy ή η Gina Foster. Οι διευθύνσεις είναι δύο. Το The Hat Club στο Fulham το οποίο όμως λειτουργεί μόνο κατόπιν ραντεβού που μπορείτε να το κλείσετε εδώ, και το Hectic Hat Heaven . Για τα ωραιότερα vintage και second hand ρούχα και αξεσουάρ στη πόλη η διεύθυνση είναι μία. 2 Marylebone str. Ο ιδιοκτήτης του William Vintage είναι ο William Banks- Blaney και πρέπει να κλείσετε οπωσδήποτε ραντεβού πριν πάτε, αλλά θα βρείτε κομμάτια οίκων όπως Chanel, Givenchy, Patou, Courreges σε τιμές που ξεκινούν από 200 λίρες. Αντίστοιχα, τσάντες, παπούτσια αλλά και αξεσουάρ μεγάλων οίκων δεύτερο χέρι μπορείτε να βρείτε στο Pandora στο Knightsbridge, και στο The Dresser στο Connaught Village. 
Για τους άντρες της ζωής σας, περάστε μια βόλτα από το Swane Adeney στην Piccadilly Arcade. Μια εκπληκτική συλλογή από δερμάτινα αξεσουάρ, ομπρέλες και καπέλα θα ικανοποιήσουν και τους πιο δύσκολους αποδέκτες. 
Και για τους νεότερους ή πιο εναλλακτικούς αγαπημένους, μια βόλτα στο Hostem θα σας βοηθήσει να διαλέξετε από μια σειρά ρούχων και αξεσουάρ με μοναδικό στυλ και χαρακτηριστική αισθητική. [caption id="attachment_6654" align="aligncenter" width="1024"]
The Button Queen[/caption] Αν σας αρέσει να αλλάζετε τα κουμπιά στις ζακέτες ή τα πουκάμισα σας και να τα αντικαθιστάτε με άλλα, πιο ιδιαίτερα, αξίζει να περάσετε μια βόλτα από το The Button Queen στο νούμερο 76 της Marylebone Lane. Είναι το μοναδικό μαγαζί στην πόλη που εξειδικεύεται στα κουμπιά, vintage αλλά και σύγχρονα. 
Αν αγαπάτε τα παραμύθια, το Alice Through the Looking Glass θα σας ενθουσιάσει. Το μικρό χαριτωμένο μαγαζί στο Cecil Court είναι γεμάτο με αντικείμενα εμπνευσμένα από τις περιπέτειες της Αλίκης στην χώρα των θαυμάτων. Από ρούχα, κούπες και βιβλία, μέχρι κάρτες και ζαχαρωτά. 
Τέλος, στην Tatty Devine στην Brick Lane μπορείτε να βρείτε τα πιο εναλλακτικά κοσμήματα της πόλης, με πιο αγαπημένα μου τα name and statement necklaces. Όλα είναι χειροποίητα και υπέροχα!
To do…
Λονδίνο χωρίς μουσείο δεν γίνεται. Τα δικά μου πιο αγαπημένα είναι το Victoria & Albert στο South Ken για τις υπέροχες εκθέσεις με θέμα την μόδα, η Saatchi Gallery στο Chelsea για την μοναδική της ματιά στην σύγχρονη τέχνη, και η Wallace Collection για μια πνοή γαλλικού και ιταλικού αέρα στην καρδιά της Βρετανικής πρωτεύουσας. Επίσης μια ωραία ιδέα είναι να επισκεφτείτε το Μουσείο του Sherlock Holmes, που αλλού, στην Baker Str. Ένα άλλο ενδιαφέρον πράγμα να κάνετε στο Λονδίνο αν σας ενδιαφέρει η κουζίνα, είναι μαθήματα μαγειρικής. Εγώ συνήθως πάω στην Leiths όπου σχεδόν πάντα βρίσκω κάποιο μάθημα που με ενδιαφέρει, ή στο Cookery School at Little Portland Street , ενώ έχω παρακολουθήσει σεμινάρια και στην σχολή της Waitrose. Και βέβαια, περιμένω με τρελή ανυπομονησία το doughnut workshop στο Bread Ahead όπου έχω ήδη κρατήσει μια θέση για την Παρασκευή 19 Μαΐου . 
Αν θελήσετε να φτιάξετε μαλλί ο Απόλλωνας Βικτωράτος στο διάσημο Davictor του κάνει το καλύτερο ίσιωμα που κρατάει 5 μέρες ασχέτως βροχής και υγρασίας, ενώ για τέλειο χρώμα - ειδικά αν σας αρέσουν τα ξανθά ή τα ασημένια- η ειδική είναι η Jo Hasfrord. Όσο για τα φρύδια, η γκουρού όλων των επωνύμων είναι η famous Shavata που αναλαμβάνει να σας διορθώσει το σχήμα και να σας μυήσει στα μυστικά του σωστού threading. Για mani-pedi δεν έχω κάτι να σας συστήσω, αν έχεις μάθει να κάνεις εδώ με μανικιουρίστ τύπου Λίνα, Τέτα κλπ. το εκεί σου φαίνεται απλά αστείο. 
Τέλος, πάρτε μέρος σε ένα secret dinner της Gingerline. Κλείστε θέσεις μέσα από το site, και την ημέρα του event επιβιβαστείτε στην γραμμή που εξυπηρετεί το Ανατολικό Λονδίνο, ακολουθείστε τις οδηγίες που θα σας στέλνονται κάθε τόσο στο κινητό σας, και μέσα από ένα μικρό παιχνίδι θησαυρού φτάστε στην μυστική τοποθεσία και απολαύστε το δείπνο σας παρέα με άλλους adventurous gourmet συνδαιτημόνες. Αυτές είναι προς το παρόν οι προτάσεις μου για την δεύτερη πόλη της καρδιάς και της ζωής μου. Κάθε τόσο θα επιστρέφω με updates, μια που το Λονδίνο δεν σταματάς να το μαθαίνεις και να το ανακαλύπτεις ποτέ.
