Ήρθε λοιπόν η Δευτέρα αυτή του χρόνου που οι γιορτές τελείωσαν οριστικά. Σήμερα ξεστολίζουμε το δέντρο και το σπίτι παίρνει την κανονική του μορφή πάλι, και μπαίνουμε σιγά σιγά και στην διαδικασία να μαζέψουμε τα μυαλά μας και να βάλουμε την ζωή μας πίσω σε πρόγραμμα. Με αυτή την έννοια, αυτό το new year new me που δεν είναι δικό μου αλλά κάπου το διάβασα και μου άρεσε – νομίζω στην αγαπημένη βρετανίδα blogger Sasha Wilkins- έχει ένα νόημα, έστω και κάπως γενικό. Κυρίως γιατί προσωπικά έχω μια δυσκολία να μαζεύω το μυαλό μου και να μπαίνω σε πρόγραμμα, αλλά και γιατί τους στόχους της χρονιάς τους βάζω τον Σεπτέμβρη, τότε εμπνέομαι για το τι θέλω να κάνω, μαυρισμένη και με το μαλλί ασημένιο από τον ήλιο, έχω πάρει τις αποφάσεις μου κολυμπώντας σε γαλανά νερά… 
Anyway, πίσω στο σήμερα, κατ΄αρχάς ζυγίστηκα. Είχα πει πως θα άφηνα να περάσει μια βδομάδα δίαιτας πρώτα για να γλυτώσω το σοκ αλλά το πρωί που ξύπνησα είπα δεν βαριέσαι και η ζυγαριά έδειξε τέσσερα ολόκληρα κιλά παραπάνω που τα πήρα τρώγοντας σαν το γουρούνι μέσα σε ένα εικοσαήμερο και γι΄αυτό ελπίζω πως θα τα αποχαιρετήσω γρήγορα μια που δεν έχουμε προλάβει να δεθούμε συναισθηματικά. Δίαιτα λοιπόν που θα πρέπει να την προσαρμόσω στο πρόγραμμα μου μια που σήμερα θα κάνω μεν την αποτοξίνωση μου με σαλάτες αλλά αύριο είμαστε καλεσμένοι για φαγητό, όμως η πικρή αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει αυτή η εποχή του χρόνου που δεν βγαίνουμε οπότε θα πρέπει το πάρω απόφαση και να ξαναρχίσω να τρώω σωστά, εντός και εκτός σπιτιού. Για να δούμε. Το δεύτερο πρότζεκτ είναι να αρχίσω πάλι να ασχολούμαι με την μπωτέ μου. Να φοράω τις κρέμες και τα serums μου, να καθαρίζω το πρόσωπο μου πρωί βράδυ, να χρησιμοποιώ μια φορά την εβδομάδα το Clarisonic μου, και να μην βαριέμαι να βάφομαι όταν βγαίνω τα βράδια, δυστυχώς στην ηλικία μου, έχει διαφορά. 
Ιδανικά, θα ήθελα να πηγαίνω και δυο φορές την εβδομάδα πιλάτες, που έχω γραφτεί από τον Σεπτέμβριο και δεν έχω πατήσει ούτε μια φορά. Ξέρω πως θα μου κάνει πολύ καλό στην πλάτη, τον αυχένα και την μέση μου που υποφέρουν από τις ώρες που περνάω μπροστά στον υπολογιστή, και είναι και οκτώ λεπτά ακριβώς περπάτημα από το σπίτι μου, οπότε δεν έχω καμιά πραγματική δικαιολογία να το αναβάλω ξανά και ξανά πέραν του ότι είμαι τρομερή τεμπέλα και τις ελεύθερες ώρες μου προτιμώ να τις περάνω αραχτή στον καναπέ με περιοδικά, βιβλία και DVDs που όμως, δεν βοηθάνε καθόλου στην βελτίωση της φυσικής μου κατάστασης. Οπότε τσέκ και σε αυτό το κουτάκι. Αποφασιστικό. Έχω και για το Blond σχέδια που πρέπει να υλοποιήσω, μετά την επιτυχία του Jelly Jam έχει έρθει η ώρα να κάνω τα επόμενα βήματα που περιλαμβάνουν μια καινούρια στήλη – μπορεί και δύο- και ένα girl's club που νομίζω πως θα σας ενδιαφέρει οπότε stay tuned. Και έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου πως φέτος θα ασχοληθώ σοβαρά και με το International πια, μετά και τα Best Restaurant Awards και το application που ετοιμάζουμε και θα είναι στα αγγλικά δεν υπάρχει ούτε δικαιολογία ούτε νόημα να μην δώσουμε και σ΄αυτό την φόρα που του αξίζει, αφήστε που, η ενασχόληση με το διεθνές μας site εμπεριέχει και πολύ περισσότερο Λονδίνο μια που η εταιρία είναι based εκεί οπότε θα πρέπει να πηγαινοέρχομαι. 
Προσθέστε σε όλα αυτά και τα ήδη υπάρχοντα, το FnL, την στήλη μου, τα social media, τα events, τα βραβεία, τα κοινωνικά μας, το σπίτι, την οικογένεια και τους φίλους μας, και θα αντιληφθείτε πως η new me του τίτλου δεν είναι καμιά καινούρια Ευούλα αλλά η ίδια η παλιά σε πιο αποτελεσματική και οργανωμένη βερσιόν. Με το κεφάλι μέσα δηλαδή για να το πούμε όπως ακριβώς είναι. Δεν παραπονιέμαι, αυτό έλειπε, απλά ελπίζω να τα καταφέρω χωρίς να γίνω πάλι γκρινιάρα που δεν μου πάει καθόλου – γιατί το έχω το ελάττωμα, όταν κουράζομαι μουρμουράω ακατάπαυστα- και άσχημη, μια που το στρες από μια ηλικία και μετά σκληραίνει τα χαρακτηριστικά και μας κάνει να δείχνουμε απολύτως και εντελώς τα χάλια μας. Κατά τα άλλα καλή μας χρονιά και επισήμως, και μακάρι το 2017 να είναι χαρούμενο, τυχερό και δημιουργικό. Και να έχουμε υγεία βέβαια, γιατί τα υπόλοιπα λύνονται και γίνονται.
