Αν νομίζετε πως μόνο οι οδηγοί ταξί μπορούν να μας βγάλουν από τα μνημόνια κάνετε λάθος. Υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι εκεί έξω που νομίζουν πως ξέρουν τα πάντα και προσπαθούν να σου μεταλαμπαδεύσουν την “γνώση” τους. Έτσι είναι φίλοι μου, το καλό να λέγεται και η γνώση να μοιράζεται ή μήπως και όχι; Τελευταία δεν πολύ μπαίνω στο Facebook για αυτόν ακριβώς τον λόγο, όλα αυτά τα δάχτυλα, που μας κουνάνε όσοι γράφουν αυτά τα post της ηθικής και πως πρέπει να ζούμε, τι πρέπει να ζητάμε, πόσο λίγοι ή πόσο too much είμαστε μου δημιουργούν οξεία αντιπάθεια και πολλαπλά eye rolls. ‘Οταν ειδικά όλες αυτές οι διδαχές, που συνοδεύονται με “καλούς” τρόπους και διάθεση συζήτησης - ξεκατινιάσματος κάτω από αυτά τα χρυσά λόγια, με κάνουν να αναρωτιέμαι μήπως έχουμε γίνει πολύ επικριτικοί; 
Πρόσφατο παράδειγμα: μετά από τρελό ξενύχτι με τους φίλους μου, επισκεφτήκαμε καντίνα για να φάμε ένα βρώμικο και εμείς σαν ξενύχτηδες που σέβονται τον ευατό τους και η μοίρα με έριξε να μοιραστώ το τραπέζι με 5 άνδρες νεαρής ηλικίας. Αφού άκουσα τα κατορθώματα της νύχτας τους, που σιγά - σιγά γινόταν μέρα, η συζήτηση μπήκε στα βαθιά. Δεν τους έφτανε ο τόνος Johnie Walker που είχαν κατεβάσει και τα 2 σάντουιτς που καταβρόχθιζε έκαστος (πάντως πολλά μπράβο στον μεταβολισμό τους, εγώ έφαγα ένα και έκλαιγα για 2 μέρες) αλλά ήθελαν να κάνουν διάλεξη και λίγο show off σε μένα. Τι ζω Θεέ μου;
Η συζήτηση κινήθηκε σε θέματα ΣΟΣ: γυναίκες (όλες χάλια και τσούλες) και έναν φίλο τους (μεγάλος μαλάκας αλλά κολλήτος 11 χρόνια). Λοιπόν κορίτσια σας έχω νέα, η παρέα στου Billy στο Περιστέρι σας έχει τις λύσεις και ξέρει τι κάνετε λάθος, γιατί είστε γκρινιάρες, γιατί όλες θέλετε γάμο και γιατί αυτοί δεν φταίνε αφού εσείς είστε κάργιες. Ο ένας και πιό δεινός ρήτορας της παρέας κήρυττε πως οι γυναίκες είναι εξωγήινες και γεννήθηκαν για την καταστροφή και πολλά τέτοια και ενώ περίμενα πως από την πολλή αντρίλα θα χορέψει και ζειμπέκικο στην αλάνα με τσιγάρο (ή σουβλάκι) στα χείλη, το θέμα πήρε άλλη τροπή και ανοίξανε το κεφάλαιο “ θα θάψουμε τον κολλητό που λείπει”.
Αφού όλοι δήλωσαν πόσο τον αγαπάνε και πόσο καλοπροαίρετοι είναι τα φτυάρια πήραν φωτιά. Λοιπόν αυτός ο δόλιος ο τύπος μπήκε σε μία σχέση και λείπει από αυτά τα σουαρέ βαριάς κουλτούρας, που συμμετέχουν οι υπόλοιποι και ξέρεις μωρέ είναι όλο ταξιδάκια και θα του τα φάει όλα αυτή και αυτός καλός μαλάκας είναι βέβαια και λοιπά. Τα μανιφέστα πήραν φωτιά και εγώ πήρα μπύρα για να χωνέψω, μου έκατσε το βρώμικο και η διανόηση βαριά μες το ξημέρωμα.
Όλος αυτός ο κόσμος, αγαπημένα μου πλάσματα, είναι εκεί έξω και μας κρίνει και μπορεί να είναι οι “φίλοι” μας, οι γνωστοί μας, οι τύποι στα μπαρ που συχνάζουμε, η σερβιτόρα που μας εξυπηρετεί και μπορεί και ολόκληρη η πόλη. ΟΚ δεν μπορείς να το γλυτώσεις και καμιά φορά μπορεί και να μην θέλεις αλλά πότε η Αθήνα γέμισε ρήτορες; Μπορεί να έχουμε παράδοση σε ρήτορες που δεν άφηναν λόφο για λόφο που να μην είχαν κάνει καφενείο αλλά αυτοί οι καινούργιοι είναι αδίστακτοι!
Το κουτσομπολιό είναι υγεία και το κάνουμε όλοι αλλά η κατήχηση είναι άλλο πράγμα και με ξεπερνάει, απόδειξη ανοίξτε το τα social media σας και βρείτε πόσοι πρωθυπουργοί και life coaches υπάρχουν. Το πρόβλημα είναι που ο κολλητός πήγε ταξίδι ή ότι εσύ τρώς σάντουιτς στου Billy (αλήθεια πόσες θερμίδες έχει αυτό το πράγμα;) με μπακουροπαρέα; Η σφαίρα μεγαλώνει και απλώνεται, που δουλεύεις, τι φοράς, ποιόν γουστάρεις, τι ποτό πίνεις, τι φαγητό τρως και τι χρώμα είναι τα μαλλιά σου.
Για αυτό σας λέω η ζωή είναι μικρή και δεν χωράει τόσες επικρίσεις, πρώτα για ευατό μας και ύστερα για τους άλλους. Σε μία κοινωνία που προσπαθεί καθημερινά να χαλαρώσει και να δεχτεί αλλαγές δεν χρειάζεται τόση κακία και αν υπάρχει τελικά κριτής των πάντων ας μην είμαστε εμείς αυτός. Έτσι και αλλιώς υπάρχει πάντα η εύκολη λύση αν δεν σου αρέσει απλά μην το κάνεις στην δική σου ζωή. Τελειώνοντας την μπύρα μου, ήπια την τελευταία μου γουλιά στην υγεία του Μιχάλη, που είναι ταξίδι και μάλλον περνάει τέλεια. Τόσο απλά λοιπόν χωρίς πάπυρους και χλαμύδες.
