Και οι διακοπές που δεν έχουν τελειώσει ακόμα… Οι μέρες περνούν αλλά το μυαλό μου αρνείται να μπει στους κανονικούς ρυθμούς της δουλειάς. Εξ ου και έχει περάσει καιρός από το τελευταίο κομμάτι που έγραψα για το Blond. Οι γιορτές κύλησαν υπέροχα, όσο χαλαρά τις είχαμε ανάγκη για να ξεκουραστούμε από το hectic πρόγραμμα των τριών τελευταίων μηνών του 2016, και όσο μοιρασμένες με τους ανθρώπους που αγαπάμε χρειαζόταν για να έχουν την ουσία και την χαρά που τους άξιζε. Και τελείωσαν γρήγορα, όπως όλα τα όμορφα πράγματα σ΄αυτή την ζωή. 
Γυρίζω πίσω και θυμάμαι γέλια, αγκαλιές, φωτεινά πρόσωπα, αναμμένα τζάκια, χιόνια, τα φωτάκια του δέντρου και τις φλόγες των κεριών να μπλέκουν με τον ήχο από τα τσουγκρίσματα των ποτηριών που άλλοτε είχαν bubbles και άλλοτε κόκκινο κρασί. Άφθονος ύπνος, μαγείρεμα επιτέλους, τραπέζια στρωμένα για τους αγαπημένους ανθρώπους της ζωής μας, φρέσκα λουλούδια στα βάζα, ο Droopy να ροχαλίζει μακάρια ξαπλωμένος στο ζεστό πάτωμα, χουζούρι στους καναπέδες, ξένες σειρές, μουσικές, φίλοι καρδιάς, τα αγόρια της ζωής μου και η μαμά μου… 
Η ευτυχία είναι στιγμές από αυτές που τις αναπολείς και χαμογελάς σαν το χαζό μόνος σου, και που ευχαριστείς γι΄αυτές ξανά και ξανά το σύμπαν σαν σε mantra. Η ευλογία του να είσαι εκεί ακριβώς που θέλεις με εκείνους ακριβώς που θέλεις, του να έχεις υγεία εσύ και όλοι όσοι αγαπάς, του να ξέρεις πως αγαπάς πολύ και αγαπιέσαι το ίδιο. Η πολυτέλεια του να κάνεις όνειρα, και να βάζεις στόχους. Του να ξυπνάς το πρωί χαρούμενος που άλλη μια μέρα απλώνεται μπροστά σου με όλες τις προοπτικές ανοιχτές στο τραπέζι. Η τύχη του να ζείς σε μια πατρίδα ταλαιπωρημένη μεν αλλά ακόμα ασφαλή. 
Οι γιορτές που πέρασαν λοιπόν, ένα σκηνικό ονειρεμένο, που μπορεί να μην ήταν τόσο glamorous όσο η περσινή πρωτοχρονιά στο Λονδίνο, όμως γέμισε την ψυχή και τις μπαταρίες μας με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Και αυτή η διάθεση να κρατήσει η χαλαρότητα λίγο ακόμα, και να γυρίσουμε και εμείς πίσω στο «σχολείο» από Δευτέρα, όταν θα ξεκινήσουμε και δίαιτα, και γυμναστική, και δουλειά κανονική, και όλα αυτά που προς το παρόν τα αφήνω να σέρνονται μασουλώντας απολαυστικά ένα κομμάτι βασιλόπιτα που πασπαλίζει με ζάχαρη άχνη το πληκτρολόγιο την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές. Ραντεβού στις 9 του μήνα λοιπόν, και μέχρι τότε, συνεχίστε να περνάτε όσο πιο υπέροχα μπορείτε. <3
