Οι Τρίτες είναι γενικά δύσκολες ημέρες, ανεβάζουμε την ύλη της Τετάρτης για το FnL και εγώ προσωπικά δουλεύω μέχρι το βράδυ. ΟΚ, δεν είναι κανένα κατόρθωμα obviously, το γράφω απλά γιατί μου χαλάει το concept «δουλεύω από το σπίτι άρα κανονίζω εγώ το πρόγραμμα μου» μια που τις Τρίτες σπάνια υπάρχει πρόγραμμα. Άλλο από το να ξεραθώ κάποια στιγμή στον καναπέ τρώγοντας delivery και βλέποντας κάποια ξένη σειρά. Εδώ όμως έρχονται να μπουν σφήνα δυο χρήσιμες πιστεύω πληροφορίες. Αν μένετε προς Χαλάνδρι, Ψυχικό, Φιλοθέη και λοιπά, και βαριέστε να μαγειρέψετε, δοκιμάστε το Driskas Deli του Βαγγέλη Δρίσκα. Ότι έχουμε πάρει είναι πολύ ενδιαφέρον – εγώ που έχω μια τάση προς την γουρουνιά συστήνω το poutine με chili con carne, και τα σνιτσελάκια χοιρινού ή κοτόπουλου – αλλά έχει και πολύ decent buns, πάντα μιλώντας για delivery. 
Όσο για τις σειρές, ο λατρεμένος Κρις μας σύστησε το Lucifer και έχουμε κολλήσει. Ο διάβολος αποφασίζει να εγκαταλείψει την κόλαση και πηγαίνει να εγκατασταθεί στο L.A. Είναι ιδιοκτήτης trendy night club, είναι κούκλος και τεράστιο ρεμάλι, έχει Βρετανική προφορά, είναι πιο σέξι απ΄ότι μπορείτε να φανταστείτε και όταν γνωρίζει μια detective τoυ LAPD αποφασίζει να γίνει civilian consultant της αστυνομίας…. Δείτε το και δεν θα χάσετε. 
Την Τετάρτη έχουμε το τελευταίο FnL event της σεζόν. Αποχαιρετάμε τους φίλους και αναγνώστες μας και τους ευχόμαστε καλό καλοκαίρι μέσα σε έναν μυστικό κήπο στο Club της Εκάλης και δίνουμε ραντεβού τον Σεπτέμβρη, μαζί με τα σινεμά. Παρόλο που οι βροχές που χάλασαν τον μισό μας Ιούνιο έχουν σταματήσει μόλις εγώ είμαι ήδη σε summer mood και αποφασίζω να φορέσω κάτι turquoise. Η βραδιά είναι υπέροχη και όλοι περνάμε τέλεια, και ο Πάνος Σμυρνιώτης με συλλαμβάνει μέσα από τον φακό του να γελάω με την ψυχή μου. Όπως πρέπει δηλαδή. 
Πέμπτη και Παρασκευή μένουμε σπίτι, κάτι που για μας που λόγω δουλειάς τρέχουμε κάθε βράδυ και αλλού, αποτελεί σπάνια πολυτέλεια. Ασχολούμαι λίγο με την κηπουρική, φυτεύω δηλαδή σε γλάστρες δυο φυτά-δώρα εταιριών, μια λεβάντα και μια μυρτιά bonsai, και μαγειρεύω για να φάμε οικογενειακώς στην βεράντα, κεφτεδάκια με σαλάτα και πατάτες τηγανητές που είναι από τα αγαπημένα μας καλοκαιρινά φαγητά. 
Το Σάββατο κατεβαίνουμε στην Γλυφάδα για να συναντήσουμε την Βασιλική και τον Κριστιάν στο Tartare. Το νότιο αδερφάκι του Σπύρου και Βασίλη είναι από εκείνα τα μαγαζιά με το κλασσικό γαλλικό μενού που μπορεί να μοιάζει λίγο παλιομοδίτικο όμως προσφέρει αυτό το ανακουφιστικά καλό φαγητό που λείπει από τους καταλόγους των trendy εστιατορίων. Τα δικά μου favourites? Camembert με βατόμουρο, entrecote με ροκφόρ και ένα βουνό πατάτες τηγανητές και φυσικά, steak tartar. Το Σάββατο όμως πρωτοτύπησα και πήρα μια γλώσσα Meuniere που ήταν από της καλύτερες που έχω φάει στην πόλη. 
Η Κυριακή είναι μια δύσκολη μέρα μια που την Δευτέρα θα αποχαιρετήσουμε για πάντα τον Droopy. Περνάμε μαζί του όσο περισσότερο χρόνο μπορούμε όλοι μας -δεν είναι τυχαίο άλλωστε που μέσα στην βδομάδα βγήκαμε μόνο δυο βράδια- προσπαθώντας να τον χορτάσουμε και να τον κανακέψουμε όσο γίνεται πιο πολύ. Το βράδυ τον ταϊζουμε ένα ολόκληρο κουτί Camembert που το λατρεύει και πέφτω να κοιμηθώ με κλάματα. Είναι ένας αποχαιρετισμός που θα με στοιχειώνει για πολύ καιρό και το ξέρω. Την Δευτέρα τον πηγαίνω στον γιατρό και είναι από τα δυσκολότερα πράγματα που έχω κάνει ποτέ στην ζωή μου. Προσπαθώ να είμαι ψύχραιμη αλλά δεν τα καταφέρνω εννοείται, και επιστρέφω στο σπίτι ένα κουρέλι. Το βράδυ προσπαθούμε να παρηγορήσουμε ο ένας τον άλλον παριστάνοντας τους γενναίους αλλά πάμε για ύπνο νωρίς, για να κλάψει ο καθένας με την ησυχία του. Την Τρίτη ξυπνάμε σε ένα σπίτι που μοιάζει παράξενα άδειο και ξεκινάμε να μπούμε σε μια καινούρια ρουτίνα και σε μια νέα καθημερινότητα. Δεν θα σας κρύψω πως όταν ξεχνιέμαι περιμένω να τον δω πίσω από την πόρτα ή σε κάποιο από τα κρεβάτια του, όμως η ζωή προχωράει και εμείς ακολουθούμε. 
Το βράδυ είμαστε καλεσμένοι στην παρουσίαση του καινούριου Volvo XC60 στην Σουηδική πρεσβευτική κατοικία στην Φιλοθέη. Τα αποκαλυπτήρια είναι εντυπωσιακά όσο και το ίδιο το αυτοκίνητο, και έχοντας την τύχη να ταξιδεύω και να μετακινούμαι με ένα Volvo XC90 έχω να σας πω ότι πρόκειται για αυτοκίνητα έπη, με ασύλληπτη οδική ασφάλεια που συνδυάζεται μαγικά με μια αίσθηση μοναδικής άνεσης και πολυτέλειας. Και σε εξαιρετική σχέση ποιότητας – τιμής. Το καινούριο XC60 ξεκινάει από τα 50.000 ευρώ και για να συνειδητοποιήσετε την τάξη μεγέθους σας λέω ότι το 500άρακι της Fiat ξεκινάει αντιστοίχως από τις 13.000 ευρώ. I rest my case. 
Μετά τα αποκαλυπτήρια, και με την ζέστη να χτυπάει κόκκινα ακόμα και στην υπέροχη βεράντα της πρέσβειρας με την υπέροχη θέα, φεύγουμε με την Φαίη και τον Νικόλα και πάμε στην νέα αγορά του Παλιού Ψυχικού, στο Geonas. Καθόμαστε μέσα όπου το air condition σε συνδυασμό με τους ανεμιστήρες οροφής κάνει θαύματα και συνοδεύουμε το φαγητό μας με παγωμένες βότκες και στην συνέχεια με cocktails. Το Geonas είναι ένα συνοικιακό μαγαζί όμως η συνοικία είναι το Παλιό Ψυχικό με ότι συνεπάγεται κάτι τέτοια. Είναι πανέμορφο και μαζεύει πολύ και ωραίο κόσμο, είναι χαλαρό αλλά ταυτόχρονα sexy και έχει και πολύ καλό φαγητό. Χτες βράδυ έφαγα ένα από τα νοστιμότερα schnitzel ever. Είχαμε καιρό να πάμε, και τα παιδιά είχαν χίλια δίκια που μας ξεσήκωναν καιρό τώρα. Ως άλλος εξολοθρευτής, I will be back… Soon…
