Πριν από μερικές μέρες είχαμε μια συζήτηση με τις κολλητές μου για όλα όσα – χρήσιμα ή άχρηστα- κουβαλάμε στις τσάντες μας. Βρεθήκαμε για καφέ και συνειδητοποιήσαμε πως σέρναμε όλες μαζί μας κάτι τεράστιες ασήκωτες – αν και πάρα πολύ όμορφες- τσάντες, και την ώρα που επιδεικνύαμε η μία στην άλλη τους θησαυρούς που έκρυβαν μέσα τους σκασμένες στα γέλια, σκέφτηκα πως αυτή είναι μια τέλεια ιδέα για ποστ. Ανοίγω την τσάντα μου λοιπόν, αυτή που σέρνω μαζί μου κάθε μέρα, και σας αποκαλύπτω το περιεχόμενο της χωρίς φόβο και πάθος. Και γελάω μόνη μου από την ώρα που ξεκίνησα να φωτογραφίζω το περιεχόμενο της χωρισμένο σε ομάδες, γιατί έχει πλάκα τελικά να βλέπεις από μια – έστω μικρή – απόσταση τι θεωρείς essential. 
Η καθημερινή μου τσάντα αυτής της εποχής λοιπόν είναι μια Uzurii με πούλιες σε χρώμα χρυσομυγί που χωράει τα πάντα και ταιριάζει με τα πάντα, ειδικά αν είσαι τραγουδίστρια σε σκυλάδικο φαντάζομαι, που δεν είμαι obviously, αλλά εμένα μου αρέσει πολύ και αυτό μετράει. Μέσα της όπως βλέπετε βρίσκονται όλα όσα χρειάζομαι για να νοιώθω ασφαλής και αυτοεξυπηρετούμενη κάθε ώρα της μέρας και σε κάθε περίσταση. Παλιότερα, ανάμεσα στα υπόλοιπα πράγματα που θα δείτε παρακάτω είχα και έναν ωραιότατο σουγιά τον οποίον όμως ξέχασα να τον αφήσω σπίτι σε κάποιο ταξίδι μου από Αθήνα για Μύκονο και μου τον κατάσχεσαν στο αεροδρόμιο. Και μετά, αμέλησα να τον αντικαταστήσω. Θα μου πείτε τι σου χρειαζόταν ο σουγιάς? Οι απαντήσεις που μου έρχονται στο μυαλό είναι περισσότερες από μια αλλά ας μείνουμε στις πιο obvious. Να θέλεις να καθαρίσεις ένα μήλο ας πούμε, ή να σκάσεις το λάστιχο του βλάκα που σε έχει κλείσει με το αυτοκίνητο και χρειάστηκε να κάνεις 200 μανούβρες μέχρι να καταφέρεις να απεγκλωβιστείς. 
Κατ' αρχάς λοιπόν, έχουμε τα του καιρού... Χαρτομάντηλα για το συνάχι αλλά πάντα χαριτωμένα, βεντάλια σε ωραία δαντελένια θήκη που την έφερα από το Τόκυο, ζακετούλα μπαλαντέρ που πάει με όλα για τις αναπάντεχες δροσιές και γυαλιά ηλίου της Linda Farrow. Την ομπρέλα της απέσυρα πια, άμα πιάσει καμιά μπόρα θα καθίσω κάπου και θα περιμένω να περάσει. 
Συνεχίζουμε με τα μεγάλα κομμάτια. Το iPad μου και το Smythson ημερολόγιο στο οποίο σημειώνω τα ραντεβού μου. Μαζί, το στυλό μου που είναι Laduree και απο την μια μεριά έχει floating macarons ενώ από την άλλη έχει ένα κοριτσάκι, ακουστικά Beats για ήχο εκπληκτικό και μπαταρία Romoss που μπορεί να φορτίσει μια φορά το iPad και τρεις το iPhone μου. Μέσα στο iPad έχω πάντα κατεβασμένα τα τελευταία τεύχη των αγαπημένων μου περιοδικών - Tatler, British Vogue, 25 Beautiful Houses, Delicious, Vanity Fair, New Yorker, Porter και Economist- και τουλάχιστον δυο βιβλία. Αυτή την εποχή διαβάζω Food Whore της Jessica Tom και το Bridget and Joan's Diary Mad about the Toy Boy ανάλογα με τα κέφια μου. 
Το αγαπημένο μου ροζ πορτοφόλι από το Smythsons, ένα τσαντάκι Pucci και άλλο ένα Louis Vuitton και ένα ζωάκι τηε εταιρίας Bree που όμως όταν το ανοίξεις γίνεται shopping bag και που μου έχει φανεί εξαιρετικά χρήσιμο ειδικά στα ταξίδια γιατί μπορείς να βάλεις μέσα ένα σωρό μικρότερες σακούλες και να μην διακινδυνέψεις να σπείρεις κάποια σε κάποιο καφέ ή ταξί. 
Μέσα στα τσαντάκια τώρα... Στο Louis Vuitton έχω τα χάπια μου - είμαι και μεγάλη γυναίκα λέμε αλλά ευτυχώς δεν έχω φτάσει ακόμα στο στάδιο της θήκης που έχουν όλοι οι ηλικιωμένοι, αυτή με τις μέρες και τις ώρες- λίμα , κλάμερ, λαστιχάκι για τα μαλλιά, δάκρυα για τους φακούς, lip ointment της Lanolips από τα Boots, ωτοασπίδες, bandaid, το συνδετηράκι του iPhone, το άρωμα μου σε μικρό spray, ζαχαρίνες, tampon, ένα κιτ με ραφτικά, μια μεζούρα που την συνοδεύει η πιο αστεία ιστορία ever - και ένα κουτάκι καρδούλα που δεν θα σας πω τι έχει μέσα, έτσι για να κρατήσω και λίγο σασπένς. Και ένα γούρι που μου έχει κάνει δώρο η κουμπάρα μου και δεν πάω πουθενά χωρίς αυτό. 
Στο Pucci τσαντάκι έχουμε αυτά που θα μας χρειαστούν αν ξεμείνουμε πουθενά και δεν επιστρέψουμε σπίτι μας για ύπνο. Σε κανέα αεροδρόμιο ας πούμε για να μην πάει το μυαλό σας στο πονηρό. Υγρό και θήκη για τους φακούς, βούρτσα, οδοντόκρεμα και οδοντόβουρτσα, κρέμα χεριών, κρέμες προσώπου και προφυλακτικά. Θα μου πείτε τώρα, τι θα τα χρειαστείς τα προφυλακτικά στο αεροδρόμιο. Τίποτα θα σας απαντήσω αλλά είναι κάτι σαν την ζάχαρη στο σπίτι. Μπορεί να πίνουμε τον καφέ μας με υποκατάστατα αλλά πάντα κρατάμε ένα βάζο στο ντουλάπι μην τυχόν και κάποιος μας ζητήσει να του δανείσουμε ένα φλιτζάνι... 
Και φυσικά, το κάπνισμα μπορεί να βλάπτει σοβαρά εμάς και τους γύρω μας, αλλά αγαπάμε τις κακές μας συνήθειες και επιδιδόμαστε σ΄αυτές με ενθουσιασμό και το κυριότερο, με στυλ. Καρέλια Χρυσή Κασετίνα λοιπόν πάντα, και αναπτήρας Art Deco της Dupont, που νομίζω πως όχι που είναι δικός μου, αλλά είναι απο τους ωραιότερους που έχω δει... Εσείς? Τι κουβαλάτε στις τσάντες σας αλήθεια?
Υ.Γ. Την σειρά Uzurii στην Αθήνα μπορείτε να την βρείτε στην Update Collections, Πιτακού 8, Πλάκα t. 2107525170 & 6944738781
