Από τότε που πάψαμε να περνάμε τα καλοκαίρια μας στο νησάκι, ο Αύγουστος μας βρίσκει συνήθως στην Αθήνα, τουλάχιστον στο μεγαλύτερο μέρος του. Είναι μέσα στα perks της δουλειάς μας το να μπορούμε να κανονίζουμε τα ωράρια και τις διακοπές μας όπως θέλουμε, και έτσι δεν βρίσκουμε νόημα στο να πάμε να συνωστιστούμε οπουδήποτε τον πιο busy μήνα του χρόνου όταν μπορούμε να απολαύσουμε τα ίδια μέρη πριν ή μετά, με πολύ λιγότερο κόσμο, καλύτερες τιμές και σίγουρα, καλύτερο σέρβις. 
Άλλωστε, η Αθήνα τον Αύγουστο είναι κούκλα, όσο κλισέ κι αν ακούγεται αυτό. Επίσης δεν είναι και τόσο άδεια, όλο και περισσότεροι φίλοι που δεν έχουν εξοχικά κάπου ακολουθούν το παράδειγμα μας και έτσι έχουμε και παρέα, και όλη την πόλη δική μας. Φυσικά πολλά μαγαζιά είναι κλειστά, αλλά δεν μας νοιάζει. Βγαίνουμε σχεδόν κάθε μέρα 11 μήνες τον χρόνο οπότε οι διακοπές στην ήσυχη πόλη μας δίνουν την ευκαιρία να χαρούμε το σπίτι μας, να χαλαρώσουμε χωρίς πρόγραμμα, και να ασχοληθούμε με τον εαυτό μας και όσα μας κάνουν πραγματικά ευτυχισμένους. 
Θερινά σινεμά για να δούμε τα έργα που δεν προλάβαμε τον χειμώνα, ώρες ατελείωτες στην βεράντα, άφθονα naps ότι ώρα μας κάνει κέφι, χαλαρές μαγειρικές, μπωτέ στο φουλ – έχω κάνει ότι μάσκα, scrub και θεραπεία προσώπου και σώματος μπορεί να φανταστείτε αυτές τις μέρες- μέχρι τις ντουλάπες μου κάθισα και ταχτοποίησα με το air condition στο φουλ και chill out μουσικούλα για να μου δίνει τον τόνο. 
Και φυσικά, παρέα με αγαπημένους φίλους πάμε για μπάνιο εδώ γύρω, η παραλία κάτω από τις καμπάνες και το ντεκ κάτω από τον Αρίωνα στο Astir Palace είναι από τα ωραιότερα μέρη στα οποία μπορεί να κολυμπήσει κανείς γύρω από την Αθήνα, όπως άλλωστε και η καταπληκτική πισίνα του Divani Apollon Palace and Thalasso και αυτή του Hilton. Μπορεί και τα τρία να έχουν είσοδο αλλά αξίζει τον κόπο να την πληρώσετε γιατί όχι απλά εξασφαλίζετε το ότι δεν θα στριμωχτείτε αλλά έχετε τις ωραίες σας πετσέτες, άψογο σέρβις και μπορείτε να συνδυάσετε το μπάνιο σας με late lunch ή early dinner και να περάσετε έτσι μια ολόκληρη μέρα to perfection. 
Βέβαια, η μεγαλύτερη και η πιο ευχάριστη έκπληξη του φετινού Αυγούστου ήταν οι τρεις μέρες που περάσαμε στο σπίτι της Νίκης και του Κωστή στο Μαρμάρι Ευβοίας, παρέα με την Άλεξ και τον Αλβέρτο. Πέρα από το ότι η φιλενάδα μας έχει φτιάξει έναν πραγματικό παράδεισο με impeccable γούστο επιπέδου Four Seasons, είχαμε και μια παραλία όλη δική μας στην οποία περάσαμε ώρες ολόκληρες χαζοκουβεντιάζοντας, κολυμπώντας και κάνοντας ηλιοθεραπεία μέσα στο νερό. Και τα βράδια μετά από επικές γουρουνιές στα καλύτερα φαγάδικα της περιοχής, επιστρέφαμε τρέχοντας για να αράξουμε στην υπέροχη βεράντα και να χαζέψουμε με σβηστά τα φώτα τον γεμάτο αστέρια ουρανό. Ήταν τρεις μέρες που μας ξεκούρασαν, μας αποφόρτισαν και μας χαλάρωσαν όσο αν είχαμε καθίσει οπουδήποτε αλλού πάνω από βδομάδα, και νομίζω πως παρόλο που δεν το είχα ποτέ στο μυαλό μου έτσι ακριβώς, ίσως αυτό είναι που χρειαζόμαστε και εμείς στο μέλλον. Ένα σπίτι κάπου που να μπορούμε όποτε νοιώθουμε την ανάγκη να κατεβάζουμε τον εσωτερικό μας διακόπτη, και να μας δίνει την ευκαιρία να μοιραζόμαστε με τους ανθρώπους της καρδιάς μας στιγμές από αυτές που θα τις θυμόμαστε για πάντα. 
Πίσω στην Αθήνα, η στοίβα με τα αδιάβαστα βιβλία μικραίνει και πάει, όπως και οι ξένες σειρές που μας συστήνουν φίλοι που ξέρουν τα γούστα μας, οι καφέδες στήνονται στην βεράντα αντί στα καφέ της περιοχής, και την Δευτέρα όσοι φίλοι έχουν μείνει στην πόλη θα έρθουν στο αγαπημένο Κουτούκι για να γιορτάσουμε τον Πάνο, άλλη μια «παράδοση» που φέτος μπαίνει στην τρίτη χρονιά της. Και φυσικά, κυνηγάμε Pokemon με τρέλα και αλλά και με στυλ. Κατεβήκαμε στο Σύνταγμα με τον Κρις και τον Βασίλη, και όσο εμείς μεγαλώναμε την συλλογή μας και ανεβαίναμε κατηγορία, ο Πάνος με την Βίβιαν κάπνιζαν τα πούρα τους και έπιναν τα ποτά τους στο Alexander Bar της Μεγάλης Βρετανίας, μέχρι να έρθει η ώρα του ραντεβού μας στο Winter Garden για τα νοστιμότερα lobster rolls της πόλης. 
Από τα τέλη του μήνα μέχρι και τα Χριστούγεννα έχουμε απίστευτο τρέξιμο – τριήμερο στις Σπέτσες, Μεγάλα Κόκκινα Κρασιά, Best Bar Awards, Best Restaurant Awards, το FnL και το International που επανακάμπτει ανανεωμένο και δριμύτερο, το Blond που πάει σφαίρα αλλά πρέπει να πάει ακόμα καλύτερα, events διάφορα, ταξίδια , you name it. Μαζίμια οικογένειαί, ένα σπίτι, μια κοινωνική ζωή, φίλοι, υποχρεώσεις... Πανικός ευχάριστος μεν αλλά και εξοντωτικός μαζί. Οπότε αυτή η χαλαρή εποχή είναι πραγματικά πολύτιμη και ρουφάω την κάθε στιγμή της μέχρι το μεδούλι, γεμίζοντας τις μπαταρίες μου, κάνοντας σχέδια, ξεκαθαρίσματα και απολογισμούς, και βάζοντας τις σκέψεις μου σε μια σειρά μαζί με στόχους για το μέλλον. Κυρίως όμως αναλογιζόμενη πόσο τυχερή είμαι για όσα και όσους έχω στην ζωή μου, και πόσο ευγνώμων. Με όλες τις δυσκολίες που δεν λείπουν ποτέ από την ζωή κανενός, και όλες τις απογοητεύσεις, και τα προβλήματα, και τα setbacks, ξυπνάω κάθε πρωί και η πρώτη μου σκέψη είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ. Που είμαστε εδώ, που είμαστε όλοι μαζί, που έχουμε υγεία, και που μπορούμε ακόμα να ενθουσιαζόμαστε και να κυνηγάμε τα όνειρα μας με πάθος.
Υ.Γ. Η φωτογραφία του "εξωφύλλου" που φιγουράρει και πρώτη στο κείμενο, είναι τραβηγμένη από μένα στην πισίνα του Divani Apollon Palace, με το κινητό μου και χωρίς κανένα απολύτως φίλτρο.
