Ημέρες καραντίνας και αναπόφευκτα η τηλεόραση έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι μιας καθημερινότητας που κυλάει αργά. Βασανιστικά αργά. Και παρόλο που χαζεύοντας στα social media λίγο καιρό πριν είδα πως πολλές από εμάς καταφέραμε να οργανώσουμε τις ντουλάπες με τα χειμωνιάτικα μας εγκαίρως, να ΄μαστε τώρα να κυκλοφορούμε ντυμένες κυρίως με φόρμες – ή loungewear για να το κάνουμε να ακούγεται λίγο πιο fashionable- πιτζάμες και παντόφλες – ή άντε sneakers- μεταξύ μετακινήσεων 2 και 6 και καναπέ.
Όσο για το shopping, αυτό περιορίζεται πια σε τρόφιμα και είδη σπιτιού, μια που με τα πάντα κλειστά και τις δουλειές μας να πηγαίνουν κατά διαβόλου κανείς δεν έχει κέφι – αλλά ούτε και λεφτά- για spending σε πράγματα που δεν ξέρουμε καν αν θα καταφέρουμε να φορέσουμε κάποια στιγμή φέτος ή θα μείνουν έτσι κι αλλιώς για του χρόνου. Όμως να που καμιά φορά η τηλεόραση το κάνει το θαύμα της, όπως όταν χαζεύοντας την προηγούμενη εβδομάδα το My Style Rocks έπαθα έρωτα με ένα ζευγάρι παπούτσια που φόρεσε η Αρετή, και μάλιστα δυο μέρες στην σειρά.
Ξέροντας πως γενικά είναι από τις παίκτριες που συνήθως χαλάνε πολλά χρήματα για τις εμφανίσεις τους μια που ντύνεται κυρίως με ρούχα και αξεσουάρ γνωστών σχεδιαστών, την πρώτη μέρα απλά υπέθεσα πως τα υπέροχα εμπριμέ παπούτσια με το χοντρό τακούνι θα ήταν Gucci ή κάτι σχετικό, και αναστέναξα. Την δεύτερη μέρα αποφάσισα να το ψάξω λίγο και με παραξένεψε το γεγονός πως δεν εμφανίστηκαν σε κανένα site τύπου Net a Porter, Farfetch ή Mytheresa. Έτσι, κατέφυγα στην βοήθεια ενός αγαπημένου φίλου που ζει μόνιμα στο Λονδίνο και ξέρει τα πάντα για την μόδα, και όταν λέμε τα πάντα εννοούμε ακόμα και τα πιο απίθανα. Πράγμα που αποδεικνύεται περίτρανα μια που με το που είδε τα εν λόγω παπούτσια μου απάντησε πως πρέπει να είναι fast fashion, τύπου Zara, H&M ή Asos.
Μερικά λεπτά μετά τα είχα βρει στο site Asos, και ναι, ω του θαύματος όχι μόνο είχε νούμερα φουλ αλλά κόστιζαν και μόλις 59,99 ευρώ με τα μεταφορικά μαζί!! Εννοείται πως τα παράγγειλα - 60 ευρώ για την χαμένη χαρά του shopping μέσα στην καραντίνα είναι κάτι που μπορώ να afford χωρίς να νιώσω τύψεις και ένα ζευγάρι εμπριμέ βελούδινα παπούτσια μπορούν να φορεθούν φέτος ή και του χρόνου χωρίς να το κάνουμε και θέμα- και εννοείται μοιράζομαι την πληροφορία μαζί σας, πως θα μπορούσα άλλωστε να κάνω διαφορετικά?
Πέρα και πάνω από όλα όμως, το ποστ γράφτηκε για να «δικαιολογήσω» κατά μια έννοια την εμμονή μου να παρακολουθώ το συγκεκριμένο show ακόμα και τώρα, που τείνει ολοένα και περισσότερο προς το κακό reality με όλα αυτά τα ξεκατινιάσματα και τις ίντριγκες. Όπως είχα γράψει και δυο χρόνια πριν, το βρίσκω ενδιαφέρον και χρήσιμο μια που τα tips που προσφέρονται σε αφθονία ανάμεσα σε όλα τα άλλα, προσωπικά με έμαθαν να ντύνομαι καλύτερα – ή μάλλον πιο ελεύθερα- και να συνδυάζω μεταξύ τους patterns, ποιότητες και χρώματα που κάποτε δεν θα τολμούσα ποτέ. Κυρίως, έκαναν το ντύσιμο μια πιο διασκεδαστική διαδικασία για μένα που το έβλεπα μάλλον διαδικαστικά, αφήστε που εξακολουθώ να τρέφω την ίδια ακόμα αδυναμία για τον κύριο Κουδουνάρη, όπως και για τον Λάκη Γαβαλά.
Και αν όλα αυτά συνδυάζονται που και που και με ωραία και ταυτόχρονα φτηνά πράγματα όπως αυτό το ζευγάρι παπούτσια, ακόμα καλύτερα. Δεν συμφωνείτε?
