Που να το φανταζόμασταν πως θα ερχόταν μια στιγμή που θα βρισκόμασταν κλεισμένοι στα σπίτια μας, προσπαθώντας να διατηρήσουμε την ψυχραιμία, την αισιοδοξία αλλά και την ποιότητα ζωής μας όσο καλύτερα γίνεται.
Αν αποφασίσουμε όμως να βγούμε για λίγο από το ζοφερό κλίμα των ημερών, και να αφήσουμε στην άκρη όσα δυσάρεστα δεν μπορούμε να αποφύγουμε μια που πρώτον δεν περνάνε από το χέρι μας και δεύτερον δεν τα βιώνουμε μόνοι μας αλλά παρέα με ολόκληρη την υφήλιο, ίσως καταφέρουμε να βρούμε μέσα στο πρόβλημα το δώρο, όπως πρεσβεύουν ο Adler και ο Χοϊμές.
Πόσες φορές όταν η ζωή μας κυλούσε ακόμα στους κανονικούς της ρυθμούς δεν παραπονεθήκαμε για τον χρόνο που δεν είχαμε για τον εαυτό μας, για την οικογένεια μας και για το σπίτι μας? Πόσες φορές δεν νοιώσαμε πιεσμένες από όλα όσα δεν προλαβαίναμε να κάνουμε μέσα στην μέρα, για όσα δεν είχαμε το κουράγιο να απολαύσουμε μετά από όλο το καθημερινό τρέξιμο, πόσες φορές δεν ευχηθήκαμε να έχουμε λίγο παραπανίσιο χρόνο για να τον αφιερώσουμε σε όσα αγαπάμε?
Να που τώρα λοιπόν, έστω και μέσα από μια τρομακτική συγκυρία, αυτή η ευκαιρία είναι στα χέρια μας. Όπως είναι επίσης στα χέρια μας να την αξιοποιήσουμε όσο καλύτερα γίνεται, ή να την αφήσουμε να χαθεί προτιμώντας να περάσουμε τον χρόνο μας με άγχος, φόβο, παράπονα ή διαμαρτυρίες.
Για τους γονείς με παιδιά αυτή είναι μια χρυσή ευκαιρία για quality time παρέα. Χρειάζεται πρόγραμμα προφανώς, και όρια, αλλά μπορείτε επιτέλους να παίξετε μαζί, να διαβάσετε, να δείτε ωραίες ταινίες, να ασχοληθείτε με το σπίτι παρέα – ο Χοϊμές λέει πως δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να νοιώσουν τα παιδιά χρήσιμα από το να αναλάβουν μερικές δουλειές, ξεσκόνισμα ας πούμε ή να σας βοηθήσουν στην μαγειρική, ή στο πλύσιμο του σκύλου- και το κυριότερο να κουβεντιάσετε χαλαρά και μέσα από την κουβέντα να λύσετε απορίες, να καθησυχάσετε ανησυχίες αλλα και να δώσετε μηνύματα για το μέλλον.
Για τα ζευγάρια, η καραντίνα είναι μια ευκαιρία να αναθερμάνουν την σχέση τους από την ρουτίνα της καθημερινότητας χωρίς απαραίτητα να περνάνε όλη την μέρα ο ένας μέσα στα πόδια του άλλου, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Κρατήστε ο καθένας χώρο και χρόνο για τον εαυτό του, αυτό είναι must και για τις οικογένειες με παιδιά άλλωστε, αλλά φροντίστε να κάνετε παρέα πράγματα που θα σας δώσουν χαρά. Μαγειρέψτε μαζί, δείτε ωραίες ταινίες ή σειρές στην τηλεόραση, αράξτε στην βεράντα με ποτάκια και μουσικές, στρώστε ωραία τραπέζια για δύο με κεριά και λουλούδια, κάντε μάσκες παρέα, χουζουρέψτε, κάντε αγκαλιές, πηγαίνετε παρέα βόλτα τον σκύλο ή βγείτε μαζί για τα errands της εβδομάδας. Θυμηθείτε τι ήταν αυτό που σας έφερε κοντά, και τι σας κρατάει ακόμα μαζί, κουβεντιάστε για ότι σας έρθει στο κεφάλι, σχεδιάστε τις διακοπές του καλοκαιριού, ή ένα ταξίδι όταν όλα αυτά τελειώσουν, και φροντίστε να μην αφεθείτε, να είστε περιποιημένοι ακόμα και με τις φόρμες του σπιτιού, και να απολαύσετε ο ένας τον άλλο όσο περισσότερο μπορείτε.
Και ναι, προφανώς θα υπάρξουν και τα ζευγάρια εκείνα που θα σφαχτούν με τις κονσέρβες, η απομόνωση είναι ένα αμείλικτο reality check για όλους μας και σε δέκα μήνες από σήμερα θα έχουμε πολλά καινούρια μωρά και πολλά διαζύγια, αυτό είναι δεδομένο, όμως ακόμα και γι΄αυτό – για τα διαζύγια εννοώ όχι για τα μωρά- υπάρχει μια θετική πλευρά. Γιατί να φάτε κι άλλον χρόνο σε μια σχέση που δεν είναι ζωντανή ή υγιής? Η ζωή δεν περιμένει, και αυτό που ζούμε όλοι σήμερα είναι η μεγαλύτερη απόδειξη για τους λόγους για τους οποίους πρέπει να ζούμε την κάθε μέρα όσο καλύτερα γίνεται.
That been said, η κάθε μια και ο καθένας από εμάς, είτε μαζί είτε μόνος, μπορεί να ασχοληθεί με ότι αγαπά και ότι τον γεμίζει. Κάντε κηπουρική σε κήπους ή βεράντες, μαθήματα online για ότι έχετε κέφι ή περιέργεια, διαβάστε, ακούστε μουσικές, ταχτοποιείστε τις ντουλάπες ή τα συρτάρια σας, γράψτε, κάντε ατελείωτες μπωτέ, γυμναστείτε, πλέξτε, κεντήστε, δοκιμάστε καινούριες συνταγές, δοκιμάστε καινούρια χόμπι.
Κυρίως, κάντε απολογισμό και σκεφτείτε σοβαρά πόσα πράγματα θεωρούσατε δεδομένα μέχρι σήμερα και δεν ήταν. Βάλτε σε σειρά τις προτεραιότητες σας, αποφασίστε σοβαρά ποιους και τι θέλετε να κρατήσετε στην ζωή σας μετά από όλα αυτά, ονειρευτείτε το μέλλον, και σχεδιάστε προσεκτικά τι ακριβώς θέλετε να συμβεί στην ζωή και την δουλειά σας όταν επιστρέψουμε στην κανονικότητα μας.
Θυμηθείτε πως όλοι, ή σχεδόν όλοι, αντιμετωπίζουμε τα ίδια προβλήματα επιβίωσης. Με κλειστές δουλειές και τις υποχρεώσεις μας να τρέχουν όλοι ανησυχούμε για τα χρήματα μας που θα τελειώσουν σύντομα, και για το τι θα συμβεί στην οικονομία μας στο μέλλον. Όλοι ανησυχούμε για την υγεία μας, και για την υγεία των δικών μας ανθρώπων, όλοι φοβόμαστε το άγνωστο, όλοι μετράμε μέρες και ελπίζουμε για το καλύτερο, όλοι νοιώθουμε πως οι ζωές μας είναι στο pause και αναρωτιόμαστε πως θα είναι η επόμενη μέρα.
Απαντήσεις δεν έχει κανείς. Το μόνο που είναι σίγουρο είναι πως ότι ζούμε είναι προσωρινό και πως όλο αυτό κάποια στιγμή -rather sooner than later- θα τελειώσει. Και στο μεταξύ, αυτό που θα μας ξεχωρίσει από τον σωρό θα είναι η δυνατότητα μας μέσα σε όλον αυτό τον κυκεώνα να παραμείνουμε ψύχραιμοι, δυνατοί και αισιόδοξοι, και η ικανότητα μας μέσα από την τεράστια αυτή δυσκολία και αντιξοότητα να καταφέρουμε να βγούμε καλύτεροι. Κυρίως όμως, το να σταθούμε ικανοί και άξιοι να δώσουμε ένα παράδειγμα ζωής πρώτα στα παιδιά, και μετά στους συντρόφους, στους γονείς και στους φίλους μας. Νομίζω πως αυτό ειδικά, αξίζει τον κόπο να το προσπαθήσουμε.
Υ.Γ. Αύριο θα ανεβάσω έναν οδηγό γαστρονομικής επιβίωσης στο σπίτι, στην εποχή του κορονοϊού. Τα δύσκολα θέλουν πρόγραμμα, υπομονή, επιμονή, και χιούμορ. Να προσέχετε και να είστε καλά.
