Ξεκινώντας να γράψω αυτό το κομμάτι, σκεφτόμουν πως θα μπορούσε να ταιριάξει τέλεια με την γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου που πλησιάζει. Δημοσιογραφικά μιλώντας θα ήταν μια πολύ σωστή προσέγγιση, αφήστε που, αυτό που είχα στο μυαλό μου όντως ταιριάζει με την περίσταση.
Βέβαια, να ξεκαθαρίσω πως η συγκεκριμένη γιορτή με αφήνει παγερά αδιάφορη. Όπως και οτιδήποτε άλλο εμπεριέχει οποιουδήποτε είδους πρόγραμμα άλλωστε. Είμαι από εκείνους που πιστεύουν πως τον έρωτα, την ζωή, τις φιλίες μας, τις αγάπες μας και ότι μας δίνει χαρά και μας κάνει ευτυχισμένους, πρέπει να τα γιορτάζουμε κάθε μέρα και να τα ρουφάμε με πάθος μέχρι την τελευταία απολαυστική τους σταγόνα.
Ξέρω, κι αυτό κλισέ είναι, όμως ειλικρινά με κουράζει ακόμα και η ιδέα πως την Τετάρτη πρέπει να ξυπνήσω ντε και καλά σε mood για ζουζουνιές ενώ μπορεί να έχω πονοκέφαλο ας πούμε. Ή τις κακές μου. Ή απλά να βαριέμαι να βγω και να θέλω να αράξω στον καναπέ μου με δυο επεισόδια του Grand Hotel και ένα μεγάλο κουτί παγωτό salted caramel. Ή το ραντεβού μου για κερί με την Βιβή να είναι δυο μέρες μετά, την Παρασκευή, και η προοπτική του να δείξω πόδι ή μπικίνι, να με βρίσκει ας πούμε reluctant.
Φυσικά αυτό δεν σημαίνει πως δεν αναγνωρίζω στους άλλους το δικαίωμα να χαίρονται με την ψυχή τους την γιορτή και να κάνουν ειδικά προγράμματα με αφροδισιακά μενού, λουλούδια, καρδούλες, προφυλακτικά με γεύσεις φρούτων και edible εσώρουχα… Les gouts et les couleurs ne se discutent pas λένε οι Γάλλοι, και ως γνήσια απόφοιτος της Σχολής Ουρσουλινών δεν θα μπορούσα να διαφωνήσω , είτε με την Γαλλική βερσιόν είτε με την Ελληνική της μετάφραση, ήτοι, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα.
Όπως λέει και ο αγαπημένος μου Κρίς άλλωστε, εμείς είμαστε με τον έρωτα και το σεξ απ΄όπου κι αν προέρχονται… Απλά επειδή σ’ αυτό το site έχω το προνόμιο και την χαρά να μιλάω αποκλειστικά και μόνο για μένα και τις απόψεις μου, προσωπικά τον έρωτα – όπως και το σεξ άλλωστε- τα θέλω λίγο πιο adventurous. Και σκέφτομαι καμιά φορά πως αν επρόκειτο να γιορτάσω κάπου, κάποτε και με κάποιον τον Άγιο Βαλεντίνο, θα σχεδίαζα κάτι πιο εναλλακτικό. Μια νυχτερινή βόλτα στο Soho, αγκαλιές σε σκοτεινές αλέες, αμφιβόλου ποιότητας ποτά σε ένα παρακμιακό μπαρ με έναν τοίχο ντυμένο με φιλιά, μια διαδρομή με το αυτοκίνητο που να περνάει από την φωτισμένη Chelsea bridge με soundtrack που θα μου έφερνε στο μυαλό παιχνίδια με καπνούς και με καθρέφτες, και ένα ξενοδοχείο από αυτά που νοικιάζουν με την ώρα themed rooms και που περνώντας την πόρτα τους αφήνεις πίσω σου την με τόση προσοχή χτισμένη εικόνα σου, μαζί με όλες τις αμφιβολίες αλλά και τις αναστολές σου.
Όμως επειδή όλα αυτά ανήκουν πια στην σφαίρα της φαντασίας, θα βάλω το λιθαράκι μου στην γιορτή με τον δικό μου τρόπο.Προτείνοντας σας τρία αντικείμενα που θα ταίριαζαν τέλεια με την περίσταση, για δώρο, για ντεκόρ, και για απόλαυση έτσι κι αλλιώς, αλλά που ταιριάζουν το ίδιο τέλεια και με όλες τις everyday περιστάσεις της ζωής μας για χαλάρωση, για self-pampering και για να δημιουργούμε στιγμές μοιρασμένες με εκείνους που κάνουν την ψυχή μας να χαμογελά.
Δύο κεριά που κλείνουν το μάτι στον έρωτα. Και την αγάπη. Το Lips της εταιρίας Fornasetti μέσα στο υπέροχο σχεδιασμένο από την Lina Cavalieri πορσελάνινο βάζο του, και το Loose Lips της Byredo που μυρίζει τριαντάφυλλο, και βιολέτα, σαν τα boudoirs των κυριών του μεσοπολέμου. 
Και μια μεταξωτή μάσκα ύπνου με καταπληκτικά κεντημένα στο χέρι σχέδια της The Little Boudoir για να βυθιστείτε στον ύπνο ή για να αφεθείτε στις εκπλήξεις, διαλέγετε και παίρνετε. <3
P.S. Εγώ την Τετάρτη πάντως έχω οδοντίατρο. Και μετά mani pedi. Υποψιάζομαι δε, πως το βράδυ θα το περάσουμε πραγματικά περιπετειωδώς, προσπαθώντας να λύσουμε το μέγα δίλλημα του αν θα τιμήσουμε την περίσταση με σουβλάκια απο την κυρία Λίλα ή με ινδικό από το Pink Elepahnt για να το πιο exotic του πράγματος. Γιατί το αμαρτωλό κομμάτι της βραδιάς το έχουμε εξασφαλισμένο. Θα έχει καινούριο επεισόδιο Lucifer στο Netflix. ;)
