Σήμερα ανοίγουν επιτέλους τα εστιατόρια και τα bars, και όσοι από εμάς θέλουμε, επιστρέφουμε στις αγαπημένες μας συνήθειες. Με μεγάλη προσοχή, και υπό διαφορετικές συνθήκες, όμως θα μπορούμε πια να ξαναβρεθούμε στα αγαπημένα μας μαγαζιά, παρέα με φίλους και ανθρώπους που μας έλειψαν, να μοιραστούμε όμορφες στιγμές και να στηρίξουμε ταυτόχρονα εμπράκτως τις επιχειρήσεις και τους επαγγελματίες που περιμένουν να μας υποδεχτούν μετά από τρεις ολόκληρους μήνες.
Εννοείται πως έχουμε κάνει ήδη τις πρώτες μας κρατήσεις ξεκινώντας από σήμερα το βράδυ, και πως ανυπομονώ τρελά να απολαύσω την πρώτη μου βραδιά εκτός σπιτιού, οπότε μου φάνηκε απολύτως ταιριαστό να μοιραστώ μαζί σας τα στιγμιότυπα εκείνα που ονειρευόμουν όλον αυτόν τον ατελείωτο καιρό του εγκλεισμού αντλώντας ελπίδα αλλά και έμπνευση για όσα θα έρθουν.
Μεσημέρι στον πολύβουο κήπο του Caffe I Frati στην Κηφισιά με τις φίλες μου. Μετά τον καφέ μας, ο αγαπημένος pastry chef Ευάγγελος Χασιώτης μας παρουσιάζει με τον δικό του μοναδικό τρόπο το γλυκό που έχει διαλέξει για μας, και εμείς εννοείται πως ενδίδουμε στον πειρασμό με τεράστιο ενθουσιασμό.
Βράδυ στο κέντρο της πόλης. Περπατάμε χαλαρά χαζεύοντας βιτρίνες και μαγαζιά, και τον πολύχρωμο νεαρόκοσμο που γεμίζει τραπέζια αλλά και πεζοδρόμους. Σταματάμε στην Πλατεία Αγίας Ειρήνης για το καλύτερο τυλιχτό σουβλάκι της πόλης στο Hoocut -δεν αλλάζω με τίποτα το κλασσικό Χοιρινό με τζατζίκι, πικάντικη, ντομάτα, κρεμμύδι πάπρικα με συνοδεία πατάτες τηγανητές - και στην επιστροφή προς το Σύνταγμα και το parking όπου έχουμε αφήσει το αυτοκίνητο, κάνουμε στάση στο Dickie Dee Athens για ένα soft serve παγωτό τριαντάφυλλο σερβιρισμένο σε φωλιά από μαλλί της γριάς και γαρνιρισμένο με marshmallows.
Μεσημέρι στην Παλιά Αγορά. Καφές και girls talk με τις κολλητές μου, γέλια, πειράγματα, και ο Steve που πάντα μας έχει το νου του, μας φέρνει να δοκιμάσουμε τα καινούρια Buddha Jars, που περιέχουν δροσερές σαλάτες με ευφάνταστες και υγιεινές σως, με σήμα το #healthyeating
Βράδυ στην Βουλιαγμένη. Πίνουμε τα παγωμένο μας cocktails απολαμβάνοντας το μαγικό ηλιοβασίλεμα στο bar , και στην συνέχεια καθόμαστε στο τραπέζι μας για να συνεχίσουμε την βραδιά με τις Japanese/Peruvian fusion δημιουργίες του διάσημου chef Nobu. Μαγικές στιγμές στο Matsuhisa Athens και μια γερή ρουφηξιά από το Ελληνικό καλοκαίρι και την Αθηναϊκή Ριβιέρα στα καλύτερα της.
Βράδυ στο Περιστέρι. Παραγγέλνω την εμβληματική φωλιά από πατάτες τηγανητές με αυγά – μία μόνο δική μου- και την συνοδεύω με ένα λουκάνικο μαύρο χοίρου. Το ξέρω πως το Base Grill φημίζεται για τα εξαιρετικά κρέατα του, άλλωστε όλη η υπόλοιπη παρέα μοιράζεται τεράστιες μπριζόλες από διαφορετικής εκτροφής κρέατα, όμως εγώ εδώ θα τρώω πάντα «breakfast». Και θα το απολαμβάνω με όλη μου την ψυχή, μαζί με μαγειρικές τις ιστορίες που μας διηγείται ο Σπύρος Λιάκος και κάνουν την βραδιά να κυλάει σαν γάργαρο νεράκι.
Βράδυ στην Κηφισιά. Στον καταπράσινο κήπο με τα φερ φορζέ του Blue Pine που μοιάζει να έχει βγει κατ΄ευθείαν από ελληνική ταινία του Φίνου, παραγγέλνω escalope Cordon Bleu, το καλύτερο της πόλης by far. Το συνοδεύουν φρεσκοτηγανισμένες πατάτες à volonté, το service είναι πάντα impeccable, και κάθε φορά έχω την αίσθηση πως όπου να ΄ναι, θα εμφανιστεί στο διπλανό τραπέζι η Ρένα Βλαχοπούλου παρέα με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα. Ή άντε τον Αντρέα Μπάρκουλη. Τελικά δεν έρχονται βέβαια, όμως πνίγω την απογοήτευση μου σε crepes Suzette και κρέμ καραμελέ. Και το ξεπερνάω.
Κυριακή αργά το απόγευμα στο κέντρο. Πίνουμε χαλαρά ποτα στο Odori Vermuteria στα τραπεζάκια έξω στον πεζόδρομο με την παρέα μας, και εύκολα, κουβέντα στην κουβέντα και τσούγκρισμα στο τσούγκρισμα μας παίρνει το βράδυ. Πεινάμε, και παραγγέλνουμε pizza που μοιάζει με ρακέτα, και που είναι από τις νοστιμότερες της πόλης. Αφήστε που ταιριάζει στην εντέλεια με το αλκοόλ.
Βράδυ στο E&O Athens, στο roof garden του ξενοδοχείου Athens Marriott. Τραπέζι με θέα το ολόφωτο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος και κάτω από τα πόδια μας η Λεωφόρος Συγγρού μοιάζει με ηλεκτρονικό παιχνίδι. Ωραία μουσική, όμορφο crowd στα τραπέζια ολόγυρα, παγωμένη βότκα και εξαιρετική crispy duck . Σκηνικό που μου θυμίζει Λονδίνο και ατμόσφαιρα πολύ cosmopolitan, ότι πρέπει για να ντυθώ, να βαφτώ, και να βγω ραντεβού με το αγόρι μου.
Βράδυ στο Κεφαλάρι. Το Cash πέρα από τον υπέροχο κήπο του, έχει και τον πιο αγαπημένο οικοδεσπότη της πόλης. Ο Νεκτάριος Ντάλας είναι ο άνθρωπος που κάνει το μαγαζί να έχει ψυχή και να γίνεται στέκι και meeting point φίλων χωρίς καν ραντεβού, μια που όποτε και να πας δεν υπάρχει περίπτωση να μην συναντήσεις κάποιον γνωστό στα διπλανά τραπέζια. Ειδικά το καλοκαίρι, με ασιατικό μενού ή με stakes, με παγωμένα ποτά, με ωραίες μουσικές, το σκηνικό είναι πάντα ίδιο. Γέλια, τσουγκρίσματα ποτηριών, κόσμος που περνάει καλά, και εγώ να απολαμβάνω τις στιγμές αφήνοντας ότι με προβληματίζει στην άκρη, έστω και για μερικές ώρες.
Μεσημέρι στην Βουλιαγμένη. Έχουμε απολαύσει το μπάνιο και την ηλιοθεραπεία μας στην μικρή παραλία του Nafsika και είναι ώρα για late lunch στο Helios. Το πιο αγαπημένο μου εστιατόριο του καλοκαιριού στην Αθήνα βρίσκεται στο Four Seasons Athens και όλο του το setting, χαλαρό αλλά και ιδιαίτερα προσεγμένο ταυτόχρονα, με υπέροχη θέα στην πισίνα και την θάλασσα, και με κουζίνα με επιρροές από την Λατινική Αμερική το κάνει το τέλειο μέρος για να πας το μεσημέρι και να φύγεις αργά το απόγευμα. Και τώρα που γράφω αυτό το κομμάτι, μετράω μέρες στην κυριολεξία μέχρι την στιγμή που θα βρεθώ πάλι εκεί.
