Αν τα διαμάντια είναι ο καλύτερος φίλος μιας γυναίκας, τα μαργαριτάρια είναι η αμέσως επόμενη επιλογή, μια που όπως είχε πει η Coco Chanel “a woman needs ropes and ropes of them”.
Παρόλο που στο μυαλό των περισσότερων από μας τα μαργαριτάρια είναι κοσμήματα πιο κλασσικά και ίσως για γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας, η διάσημη δεσποινίς Coco φρόντισε να μας δώσει δεκάδες εναλλακτικές ιδέες για το πως τα αγαπημένα κολιέ των γιαγιάδων μας μπορούν να μακρύνουν, να μας τυλίξουν πολλές φορές και σε διάφορα μήκη, να δεθούν με καμέλιες ή με περίτεχνες καρφίτσες και τελικά, να φορεθούν με τα πάντα, ακόμα και με τζιν.
Ειδικά τον χειμώνα, τα μαργαριτάρια είναι εξαιρετικό αξεσουάρ, φωτίζουν τέλεια τα μαύρα και τα γκρίζα ρούχα μας και είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα λύση-statement για όλες τις ώρες της μέρας. Παρόλα αυτά, εγώ τα μαργαριστάρια τα φοράω συχνότερα την άνοιξη και το καλοκαίρι παρά τον χειμώνα. Μου αρέσει να τα μπλέκω με άλλα, πιο ανάλαφρα κοσμήματα - βραχιόλια και κολιέ- σε αναπάντεχους συνδυασμούς που κάνουν το στυλ μου πιο ενδιαφέρον. Και βέβαια, όπως όλα τα σπάνια πράγματα σ΄αυτή την ζωή, έχουν τα μυστικά αλλά και τις οδηγίες χρήσης τους.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με μερικές χρήσιμες πληροφορίες.
Τα μαργαριτάρια δημιουργούνται από μια βιολογική διαδικασία που έχουν τα στρείδια για να αμύνονται. ‘Οταν ένας κόκκος άμμου ή ένα ξένο σώμα εισχωρήσει στο εσωτερικό τους, το στρείδι για να απαλλαγή από την παρουσία του εισβολέα αρχίζει να παράγει μια ουσία από ανθρακικό ασβέστιο για να τον απομονώσει. Με αυτό το τρόπο ο εισβολέας περιορίζεται και δεν αποτελεί πλέον κίνδυνο στο στρείδι. Όσο ο εισβολέας παραμένει στο εσωτερικό του στρειδιού το στρείδι συνεχίζει να παράγει ανθρακικό ασβέστιο, με αποτέλεσμα μετά από μερικά χρόνια ο εισβολέας να έχει μεταμορφωθεί σε ένα μαργαριτάρι. Ανάλογα με το στρείδι, το οστρακόδερμα, τις συνθήκες του νερού, αλλά και τον εισβολέα περνούν και τα μαργαριτάρια διαφορετικό χρώμα. Συνήθως τα συναντάμε σε διάφορους χρωματισμούς και αποχρώσεις του Ασημί, Χρυσό, Μπλε, Κρεμ, Ροζ, Πράσινο, αλλά και Άσπρο και Μαύρο.
Στις μέρες μας τα περισσότερα μαργαριτάρια που κυκλοφορούν στην αγορά είναι καλλιεργημένα μια και τα φυσικά είναι παρά πολύ σπάνια. Τα καλλιεργημένα μαργαριτάρια παράγονται στην Ακόγια Ιαπωνίας (Akoya) (Είναι και τα πιο διαδεδομένα, καλλιεργούνται σε Ιαπωνία και στις Νοτιοανατολικές ζώνες της Ασίας (Νοτίων θαλασσών), στην South Sea ( Θεωρούνται από τα πιο σπάνια, καλλιεργούνται στις θάλασσες της Βόρειας Αυστραλίας, της Ινδονησίας, και των Φιλιππίνων) και στην Ταϊτή (είναι “μαύρα” μαργαριτάρια και καλλιεργούνται κυρίως στις θάλασσες της Ταϊτής και τα νησιά Cook του Βορείου Ειρηνικού Ωκεανού).
Περιποίηση:
Τα μαργαριτάρια πρέπει να αντιμετωπίζονται με προσοχή και φροντίδα. Άρωμα, κολόνια, σπρέι, αλοιφές και άλλα χημικά που μπορεί να είναι φιλικά για την ανθρώπινη επιδερμίδα, τα θαμπώνουν και τα χαλάνε. Για να αποφύγουμε τη δημιουργία φλοιού πάνω τους και την απώλεια της λάμψης τους, πρέπει τα καλλυντικά να έχουν στεγνώσει πάνω στο δέρμα μας πριν τα φορέσουμε. Μετά από κάθε χρήση καλό είναι να τα σκουπίζουμε με ένα μαλακό και στεγνό πανί. Επίσης, παρόλο που τα μαργαριτάρια είναι ιδιαίτερα ανθεκτικά, αλλά δεν είναι πολύ σκληρά γι’ αυτό είναι πολύ ευαίσθητα στα χτυπήματα και στα γδαρσίματα. Οπότε πρέπει να προσέχουμε πως τα αποθηκεύουμε. Θα πρέπει να φυλάσσονται χωριστά από τα υπόλοιπα κοσμήματα μας γιατί μπορεί να φθαρούν ή να χαραχτούν όταν έρχονται σε επαφή με τραχείες επιφάνειες. Καλό είναι να τα κρατάμε σε μια βελούδινη ή μεταξωτή θήκη και να μην μένουν πάρα πολύ καιρό σε κλειστό χώρο χωρίς αέρα γιατί μπορεί να αφυδατωθούν. Και να μην τοποθετούνται κοντά σε υπερβολική εστία θερμότητας γιατί υπάρχει περίπτωση να αλλοιωθεί το χρώμα τους.
Η γιαγιά μου έλεγε πως τα μαργαριτάρια όταν δεν τα φοράς παθαίνουν κατάθλιψη και γι΄αυτό χάνουν την λάμψη τους. Μάλιστα το πρώτο μαργαριταρένιο κολιέ που απόκτησα ever ήταν δικό της, το έχω ακόμα και το φυλάω σαν τα μάτια μου. Και το φοράω συχνά εννοείται, για να μην στεναχωριέται.
Με τα χρόνια απόκτησα μια ενδιαφέρουσα συλλογή από μαργαριτάρια δώρα της μαμάς μου, τα οποία μάλιστα φρόντισα να τα δώσω στην φίλη μου την Άννα Μαρία Μπελενιώτη για να τα δέσει με άλλο, πιο μοντέρνο και πιο ενδιαφέροντα τρόπο έτσι ώστε να μπορώ να τα φοράω συχνότερα και ευκολότερα. Να μην σας πω ψέματα, δεν ακολουθώ τις οδηγίες και τα αφήνω στην θυρίδα στην τράπεζα να μαραζώνουν στα σκοτάδια, αλλά τι να κάνουμε που τις εποχές που ζούμε καλό είναι να μην κρατάμε στα σπίτια μας τίποτα πιο πολύτιμο από δυο τρια ασημένια κουταλάκια του γλυκού? Τα ανασύρω όμως από καιρό σε καιρό για να τα φορέσω μια που κάθε χρόνο, χαζεύοντας τα περιοδικά μόδας ανακαλύπτω με μεγάλη χαρά πως δεν λείπουν ποτέ από τις προτάσεις και τα ντεφιλέ των μεγάλων οίκων.
Και βέβαια, όπως όλα τα ακριβά κοσμήματα, τα μαργαριτάρια έχουν και την δική τους ιστορία στα χέρια, τους λαιμούς και την γκαρνταρόμπα διάσημων γυναικών – αλλά και ανδρών- που κάνουν τον μύθο τους ακόμα πιο συναρπαστικό.
Όπως το κολιέ της Marilyn Monroe ας πούμε από τον οίκο Mikimoto που ήταν το δώρο γάμου της από τον Joe DiMagio και το οποίο το φόρεσε σε πολλές ταινίες της και ακόμα περισσότερες δημόσιες εμφανίσεις της ή το Bosses String of Pearls, ένα κολιέ από 49 καλλιεργημένα μαργαριτάρια που συνέλεξε στο διάστημα δέκα χρόνων ο ίδιος ο Mikimoto Kōkichi, ο ιδρυτής της μεγαλύτερης εταιρίας εμπορίας μαργαριταριών στον κόσμο, και το οποίο σήμερα εκτίθεται στο Mikimoto Memorial Hall στο Τόκιο.
Εννοείται πως ανακατεύουμε μια χαρά τα μαργαριτάρια μας με άλλα κολιέ, αληθινά ή ψεύτικα, και πως αφήνουμε την φαντασία μας να καλπάσει ελεύθερη για να δημιουργήσουμε τους δικούς μας συνδυασμούς. Επίσης, αν έχετε μαργαριτάρια που θέλετε να τα δέσετε ξανά, μην διστάσετε να ζητήσετε να σας τα περάσουν από χρωματιστή κλωστή αντί για άσπρη. Πιστέψτε με, το αποτέλεσμα θα είναι καταπληκτικό.
*Lady Sarah Churchill “I feel undressed if I don't have my pearls on. My pearls are my security blanket.”
Federico Fellini “All art is autobiographical. The pearl is the oyster’s autobiography.”
Elizabeth Taylor “I had just received La Peregrina from New York on a delicate little chain and I was touching it like a talisman.”
Shakespeare “Full fathom five thy father lies; Of his bones are coral made; Those are pearls that were his eyes: Nothing of him that doth fade, But doth suffer a sea-change Into something rich and strange.”
