Μια εβδομάδα ταξιδιάρικη γεμάτη εικόνες από την Καλαμάτα και το τριήμερο FnL event, στο Costa Navarino.
Η Δευτέρα ξεκινάει με χαλαρό πρωϊνό στην βεράντα. Η Brigitte έχει την τιμητική της όπως κάθε φορά που την αφήνουμε μόνη – δηλαδή τι μόνη, έρχεται η μαμά μου και κάνει dog sitting και την έχει πριγκίπισσα, αλλά τέλος πάντων- οπότε της δίνουμε μπουκίτσες από τα πιάτα μας και την τρελαίνουμε στα χάδια. Και εκείνη, μας το ανταποδίδει ποζάροντας σαν πραγματικό μοντέλο.
Η Τρίτη μας βρίσκει στον δρόμο, και αργά το απόγευμα φτάνουμε στην Καλαμάτα. Έχουν περάσει πάνω από 20 χρόνια από την εποχή που έμενα εδώ –όταν δούλευα σαν υπεύθυνη σχεδιασμού Marketing στην Καπνοβιομηχανία Καρέλια- και βρίσκω μια άλλη πόλη. Πάντα όμορφη όμως, και φιλόξενη, και ακόμα πιο tempting για να ζεις, ειδικά τώρα που με τους καινούριους δρόμους η απόσταση της από την Αθήνα είναι μόλις ένα δίωρο.
Μένουμε στο ξενοδοχείο Elite City Resort το οποίο ευχαριστούμε ιδιαίτερα για την φιλοξενία, και κατεβαίνουμε για ένα early ποτάκι στην βεράντα στο απόλυτο timing για να απολαύσουμε ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα.
Λίγο αργότερα δοκιμάζουμε την κουζίνα του Yiamas – του εστιατορίου του ξενοδοχείου που όμως λειτουργεί όλον τον χρόνο σαν πόλος έλξης εξωτερικών επισκεπτών που θέλουν να φάνε καλά και σε πολύ όμορφο περιβάλλον- και εντυπωσιαζόμαστε πραγματικά. Στην παρέα μας είναι και ο χαρισματικός διευθυντής του Elite, ο κος Νίκος Μαλαπέτσας, ο οποίος μετά το δείπνο, μας προτείνει να μας ξεναγήσει στην πόλη. Δεχόμαστε με χαρά και ενθουσιασμό και παίρνουμε μια γερή και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εικόνα της Καλαμάτας. Και βέβαια, δοκιμάζουμε το σουβλάκι του Τζίμη που είναι όπως βλέπετε εντελώς cult μαγαζί από εκείνα που πρέπει κανείς να δει οπωσδήποτε, ενώ καταλήγουμε για super cocktails και pizza στην Bistroteca του Σπύρου Αντωνόπουλου που όλοι θυμάστε φαντάζομαι πίσω από την μπάρα του 9 στην Κολοκοτρώνη.
Το πρωί της Τετάρτης κατεβαίνουμε για πρωινό στο Platea και φωτογραφίζω την Πλατεία 23η2 Μαρτίου λουσμένη στον ήλιο.
Στην συνέχεια το πρόγραμμα έχει lunch στο Οινομαγειρείο και μετά στου Κώστα, μια ταβέρνα με epic μαγειρευτά που βρίσκεται κυριολεκτικά στην μέση του πουθενά στην βιομηχανική ζώνη της πόλης και που αποτελεί από μόνη της λόγο επίσκεψης στην Καλαμάτα. 
Αργά το απόγευμα, μια που είναι και η γιορτή μου, πάμε για ποτό στο Καστράκι. Πετρόχτιστο, σκαρφαλωμένο στην πλαγιά του βουνού και με θέα όλη την πόλη, είναι το τέλειο μέρος για να χαζέψει κανείς το ηλιοβασίλεμα με ωραία μουσική, παρόλο που το έχουν ελαφρά παρατημένο και είναι κρίμα.
Το βράδυ πάμε για φαγητό στο Κάρδαμο, στο κέντρο της πόλης και επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο σχετικά νωρίς, πτώματα και παραφαγωμένοι. Μαζί με τα της επόμενης μέρας, θα έχουμε δοκιμάσει για τα FnL Restaurant Awards εννέα εστιατόρια μέσα σε δύο μέρες. Καθόλου κακό σκορ, αλλά όπως αντιλαμβάνεστε, η δουλειά μας έχει και έναν μεγάλο βαθμό δυσκολίας. Κυρίως στο να καταφέρουμε ποτέ να αδυνατίσουμε.
Την Πέμπτη το πρωί πάμε για καφέ στην παραλία, στον Αθανασίου. Φεύγοντας, παίρνουμε μαζί μας και ένα κουτί σύκα γεμιστά με καρύδι και βουτηγμένα σε πικρή σοκολάτα. Αν βρεθείτε στην Καλαμάτα να τα πάρετε οπωσδήποτε. Είναι καταπληκτική λιχουδιά.
Πριν φύγουμε για Κιτριές, σταματάμε στις Βερσαλλίες. Στο κουκλίστικο οινομαγειρείο δοκιμάζουμε γιουβαρλάκια, χοιρινό με πρασσοσέλινο και πεντανόστιμη χορτόπιτα. Τι κρίμα να μην υπάρχουν και στην Αθήνα τέτοια μαγαζιά.
Είκοσι λεπτά αργότερα βρισκόμαστε στον παράδεισο. Στις Κιτριές, στην ταβέρνα Γαϊτανάρος, δοκιμάζουμε ολόφρεσκο ψάρι, γαρίδες στην σχάρα και καταπληκτική σαλάτα, πάνω στο κύμα. Η παραλία που απλώνεται μπροστά στα μάτια μας είναι τόσο όμορφη και τόσο ήρεμη, που περνάμε ένα δίωρο χωρίς σχεδόν να μιλάμε. Αφήνουμε απλά αυτή την συγκλονιστική εικόνα να γεμίσει τις ψυχές μας, και νοερά ευχαριστώ τον Θεό και το σύμπαν που μας αξίωσε να το ζήσουμε κι αυτό.
Αργά το απόγευμα, και με μια στάση στο αεροδρόμιο της Καλαμάτας για να παραλάβουμε τους φίλους μας που έρχονται από Λονδίνο ειδικά για το τριήμερο event του FnL, φτάνουμε στο The Romanos του Costa Navarino.
Θα ήθελα πραγματικά να είχα καταφέρει να τραβήξω φωτογραφίες για να σας δείξω πόσο ωραία περάσαμε, αλλά όπως συνήθως είχα τόσο πολύ τρέξιμο που ίσα που κατάφερα να απαθανατίσω αυτές τις μικρές στιγμές που βλέπετε. Ευτυχώς, ο φωτογράφος μας, ο Πάνος Σμυρινιώτης ήταν εκεί και θα τα δείτε όλα στο κομμάτι που θα ανέβει σύντομα στο FnL. Οπότε stay tuned.
