Αγαπητό 2023
Είμαι πια σ΄αυτή την ηλικία που τα πάντα όλα είναι συγκριτικά. Έτσι, το 2022 ήταν μια παράξενη μεν χρονιά, με δυσκολίες, με απογοητεύσεις και με ανατροπές, και με πολέμους, και με ενεργειακή κρίση, και με σεισμούς, όμως bottom line ήταν πολύ καλύτερο από το 2021 που κόντεψε να μας πεθάνει κυριολεκτικά.
Οπότε αυτό που ζητάω από αύριο που ξημερώνεις, είναι να μας αντιμετωπίσεις με αγάπη και συμπάθεια. Να έχουμε υγεία πρώτα και πάνω απ΄όλα, να είναι καλά το παιδί μας, η οικογένεια, οι φίλοι και οι συνεργάτες μας, να είναι καλά ακόμη και όσοι δεν μας αγαπούν, και κατά τα άλλα να αντιμετωπίσουμε όσο λιγότερα προβλήματα γίνεται γιατί το καθόλου προβλήματα είναι κάτι που δεν παίζει πια ούτε σαν όνειρο, σε αυτό το συμπέρασμα έχω καταλήξει μετά βεβαιότητας αυτά τα 59 χρόνια που φέρνω βόλτες στον κόσμο.
Απλά με τα χρόνια μαθαίνουμε να αντιμετωπίζουμε τις στραβές, και να βρίσκουμε λύσεις, και να εφευρίσκουμε plans B και C και D, και να σηκωνόμαστε όταν πέφτουμε ξανά και ξανά, και αυτό μας κάνει πιο δυνατούς και πιο σοφούς, αλλά πόση δύναμη και πόση σοφία πια να μαζευτεί μέσα σε ένα κατάξανθο κεφάλι, γι΄αυτό σου λέω 2023 μου, με το μαλακό οι δοκιμασίες πια, έχω φτάσει σε ηλικία συνταξιοδότησης και το Bourton on the Water το βλέπω ακόμα με το κιάλι, κρίμα δεν είναι?
Σε προσωπικό επίπεδο, θα το γράψω και φέτος όπως κάθε χρόνο, ματαίως προς το παρόν. Θέλω να καταφέρω να πατάω το pause συχνότερα και να απολαμβάνω τις στιγμές που μοιράζομαι με τους ανθρώπους που αγαπάω την ώρα που συμβαίνουν. Να μην αφήνω να με παρασύρουν οι ρυθμοί της ζωής και της δουλειάς, να μην ζω λαχανιασμένη. Να θυμάμαι να λέω «σ’ αγαπώ» «μου λείπεις» και «συγγνώμη» εκεί που πρέπει όταν πρέπει, να ασχολούμαι περισσότερο με την ουσία και λιγότερο με την εικόνα – την δική μου και των άλλων- να ευχαριστώ το σύμπαν καθημερινά για όσα υπέροχα μου έχει δώσει και να μου θυμίζω πόσο τυχερή είμαι. Και να συνεχίσω την δίαιτα που ξεκινήσαμε παρέα με τον Πάνο πέρσι, και που έναν μήνα τώρα λόγω γιορτών την ρίξαμε στο σορολόπ, με στόχο να χάσω άλλα 15 κιλά μέχρι το καλοκαίρι. Ιδανικά θα ήθελα στις 17 Ιανουαρίου του 2024 που θα κλείσω τα 60 να είμαι καλύτερη από ότι ήμουν στα 40 μου, και νομίζω ότι μπορώ να τα καταφέρω με σχετική ευκολία. Ίδωμεν.
Ανακεφαλαιώνω λοιπόν για να μην μπερδευόμαστε. Υγεία, όσο λιγότερα προβλήματα γίνεται και όσο περισσότερα χρήματα μπορείς να φέρεις παρακαλώ, και τύχη που δεν έβλαψε ποτέ κανέναν, και δουλειές, και σχέδια που να μας ενθουσιάζουν, και όνειρα που να μας φωτίζουν, και όλους τους ανθρώπους που αγαπάμε παρόντες γύρω μας. Και αυτοσυγκράτηση, και μυαλό στα κεφάλια όλων μας, και φως στις καρδιές μας. Πασπάλισε τα όλα αυτά με μπόλικα χαμόγελα, και με αγκαλιές και φιλιά, και ωραία ταξίδια, και άστα κάτω από το δέντρο. Θα σου είμαστε ευγνώμονες.
Γιατί τι θέλει ο άνθρωπος για να ευτυχήσει? Να αγαπά, να αγαπιέται, να ανήκει, να γελάει, και να μην τρέχει σε γιατρούς. Και να νοιώθει όμορφα, και να έχει και έναν παχυλό λογαριασμό στην τράπεζα αλλά εγώ επειδή είμαι αυτός ο τύπος ο ξανθός και ανέμελος, αν έχω να διαλέξω θα διαλέγω πάντα όλα τα άλλα, οπότε την ευχή για τα λεφτά κράτα την εναλλακτική και παιζόμενη. Και μακάρι να τσεκάρουμε όλα τα κουτάκια.
Φιλιά και με το καλό να σε υποδεχτούμε
