Ναι, ακούγεται ίσως awkward αλλά πιστέψτε με δεν είναι καθόλου. Γιατί και οι φιλίες έχουν τους δικούς τους κανόνες καλής συμπεριφοράς.
Όλο και συχνότερα συναντώ ανθρώπους που πιστεύουν πως οι φιλία τους με κάποιον τους δίνει το δικαίωμα να τα θεωρούν όλα δεδομένα ή ίσωμα. Κάνουν λάθος όμως γιατί στην ζωή δεν υπάρχουν υγιείς σχέσεις χωρίς κανόνες. Πάμε λοιπόν να δούμε τα dos και τα don’ts μιας φιλίας.
Είμαστε εχέμυθοι, οι σωστές σχέσεις έχουν σαν βάση την εμπιστοσύνη. Δεν διαδίδουμε τα μυστικά που μας εμπιστεύονται οι φίλοι μας, δεν λέμε όταν δεν είναι παρόντες τίποτα που δεν θα λέγαμε ή που δεν έχουμε πει και μπροστά τους, και δεν τους κρίνουμε – ή τους κρίνουμε όσο λιγότερο μπορούμε.
Δεν τσακωνόμαστε, όταν χρειαστεί, we agree to disagree. Δεν μπορούμε να συμφωνούμε πάντα και για τα πάντα με όλους. Ούτε χρειάζεται να πείθουμε τους πάντες για το δίκιο της γνώμης μας. Δεν πιάνουμε λοιπόν πολιτικές, ποδοσφαιρικές ή θρησκευτικές κουβέντες ακόμα και με τους πιο κολλητούς μας, αν δεν έχουμε την διάθεση να υποχωρήσουμε ή να σταματήσουμε την συζήτηση πριν πάρει φωτιά.
Σεβόμαστε τον προσωπικό χρόνο και χώρο του άλλου. Δεν χρειάζεται να κάνουμε τα πάντα μαζί, ούτε να μας περιλαμβάνουν πάντα στα σχέδια ή σε ότι κάνουν. Η φιλία δεν είναι συμβόλαιο, ούτε χρειάζεται να τρέχουμε παντού σαν γκρουπ Γιαπωνέζων σε διακοπές με πούλμαν.
Συμπεριφερόμαστε στους φίλους μας ακριβώς όπως θα θέλαμε να μας συμπεριφέρονται και εκείνοι. Το «άλλο εγώ» δεν ισχύει σε καμιά απολύτως σχέση σε αυτή την ζωή.
Δεν ασχολούμαστε μονίμως με το κινητό μας όταν βγαίνουμε. Οι φίλοι μας δεν έχουν υποχρέωση να ανέχονται την γαϊδουριά μας, γιατί περί αυτού πρόκειται.
Δεν έχουμε απαίτηση να μαθαίνουμε τα πάντα. Αφήνουμε τους φίλους μας να μας ανοιχτούν όταν νοιώσουν την ανάγκη, την διάθεση ή και την ασφάλεια να το κάνουν. Δεν κάνουμε αγενείς ερωτήσεις, δεν χώνουμε την μύτη μας σε πράγματα που μπορεί να μην μας αφορούν και δεν λέμε την γνώμη μας αν δεν σας την ζητήσουν.
Αποδεχόμαστε πως υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι στην ζωή των φίλων μας. Δεν προσπαθούμε να τους μονοπωλήσουμε, δεν κάνουμε ζήλιες και δεν κακολογούμε τους άλλους με κάθε ευκαιρία για να εξολοθρεύσουμε τον ανταγωνισμό.
Είμαστε «εκεί» όταν χρειαστεί χωρίς να περιμένουμε ανταπόδοση. Οι σχέσεις είναι πάρε- δώσε μεν, αλλά δεν είναι μπακάλικα να κρατάμε λεπτομερή λογαριασμό με μολύβι και τεφτέρι. Επίσης καλό είναι να μην τρίβουμε στα μούτρα των άλλων ότι έχουμε κάνει για εκείνους. Ειδικά όταν έχουμε προσφερθεί από μόνοι μας.
Ενθαρρύνουμε τους φίλους μας, στηρίζουμε τις αποφάσεις τους και όταν δεν συμφωνούμε με κάτι, τους το λέμε όταν είμαστε μόνοι μαζί τους και όχι μπροστά σε άλλους. Επίσης τους υπερασπιζόμαστε σε συζητήσεις με τρίτους. Με πάθος.
Προσπαθούμε να μην μπλέκουμε τις φιλίες μας με την δουλειά ή με λεφτά, είναι μαθηματικώς αποδεδειγμένο πως στο τέλος θα καταλήξουμε να χαλάσουμε τις καρδιές μας.
Μοιραζόμαστε τα συναισθήματα μας, όποια κι αν είναι. Λύνουμε τα προβλήματα όταν εμφανιστούν, δεν περιμένουμε από τους άλλους να μαντέψουν πως νοιώθουμε – συνήθως δεν έχουν κληρονομικό χάρισμα- δεν κάνουμε μούτρα, δεν πετάμε μπηχτές και υπονοούμενα, δεν κάνουμε tantrums. Και βέβαια, λέμε σ΄αγαπώ και σ΄ευχαριστώ όσο πιο συχνά μπορούμε, και συγγνώμη όταν πρέπει.
