Την Δευτέρα το βράδυ, στην τελετή των FnL Best Restaurant Awards για το 2020 είχα έναν λόγο παραπάνω να είμαι περιποιημένη και λαμπερή. Και αγχωμένη. Έδωσα ένα από τα πρώτα βραβεία της βραδιάς, στα καλύτερα Street Food της πόλης.
Βέβαια, είχα ξανανέβει στην σκηνή των Awards και τα προηγούμενα χρόνια, όμως φέτος είχα μια extra ιδιότητα. Αυτή του μέλους της επιτροπής. Επίσης, οι άλλες δυο φορές ήταν εντελώς διαφορετικές μια που την πρώτη αυτοσχεδίασα και έκανα πλάκα – με τεράστια επιτυχία μάλιστα- και την δεύτερη, πέρσι, αποχαιρέτησα τον αγαπημένο μου Κρις, πάλι από καρδιάς και χωρίς χειρόγραφο, και με τεράστια συγκίνηση.
Φέτος, αποφάσισα να φανώ πιο σοβαρή και να προετοιμαστώ, οπότε έκανα research και ετοίμασα ένα μικρό κομμάτι για να διαβάσω, και αυτό αποδείχτηκε μάλλον λάθος γιατί πρώτον δεν έβλεπα καλά με τον προβολέα να με τυφλώνει οπότε κόμπιαζα και είπα περισσότερα «εεεεε» από ότι θα έπρεπε ή θα ήθελα, και δεύτερον γιατί εμένα το φυσικό μου είναι να λέω ότι μου κατέβει στο κεφάλι εκείνη την ώρα, πράγμα που με άγχωσε μια που είχα συγκεκριμένα πράγματα να πω και έπρεπε να τα θυμηθώ όλα και σωστά.
Anyway, ότι έγινε έγινε, του χρόνου θα είμαι καλύτερη, αλλά τουλάχιστον διασώθηκα στυλιστικώς μια που πήρα πολλά συγχαρητήρια και για τα ρούχα μου, και για το μακιγιάζ μου. Πράγμα λογικό γιατί όταν όλος ο κόσμος έχει συνηθίσει να με βλέπει σχεδόν άβαφτη και με πολύ απλό styling, αυτή την μια μέρα τον χρόνο που κάνω το extra effort, η διαφορά είναι μεγάλη.
Και του χρόνου λοιπόν, και μέχρι τότε, δείτε και πείτε…
