Και το είδα όπως έπρεπε, στην Gold Class του Village at the Mall παρέα με τις κολλητές μου, και με έναν κύριο κάπου στην αίθουσα να κάνει δυνατά commentary και να συμβάλει τα μάλα – ας είναι καλά ο άνθρωπος- στα ξεκαρδιστικά γέλια της βραδιάς.
Τα γράφω αυτά σήμερα γιατί προχτές είπαμε με τις φίλες μου να πάμε την επόμενη εβδομάδα να δούμε την Τρίτη ταινία της σειράς ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, στην Gold Class όλες παρέα, οπότε σκέφτηκα πως μια επανάληψη θα μας ήταν χρήσιμη.
Έχουμε χάσει βέβαια την δεύτερη ταινία αλλά κάτι μου λέει πως θα μπορέσουμε να συμπληρώσουμε τα κενά, από τα συμφραζόμενα, κάπου στο πρώτο τέταρτο.
Έγραφα λοιπόν πριν από δύο χρόνια τέτοιες μέρες…
«Είδα το 50 Shades of Grey χτες, και δεν ξέρω από που να αρχίσω και που να τελειώσω... Το πρωταγωνιστικό ζευγάρι διεκδικεί βραβείο ξενερωσιάς. Αυτή παίζει την αθώα παρθένα στο όριο πριν την νοητική στέρηση. Και χρειάζεται επειγόντως bikini wax. Αυτός παίζει τον σαδιστή στο όριο πριν να πέσουμε κάτω να κυλιστούμε από τα γέλια. Και παρόλο που είναι αυτοδημιούργητος δισεκατομμυριούχος, οι συμφωνίες δεν δείχνουν να είναι το φόρτε του... Γιατί την αθώα παρθένα που δεν είναι και το sharpest knife in the kitchen, την ψήνει σε όλη την διάρκεια του έργου να υπογράψει ένα συμβόλαιο 11 σελίδων στο οποίο εκείνη έχει άγνωστες λέξεις όπως το but plug!!! και όταν του ζητάει να της δείξει το worst case scenario, αφού της κάνει ολόκληρο lecture μην τυχόν και ξεχάσει τα safe words της, της τις βρέχει στον κώλο με την ζώνη του. 6 φορές. Για τέτοιο cruelty μιλάμε... Πως είναι κάτι τύποι που σε πρήζουν για το πόσο μεγάλη την έχουν, και πόσο θα πονέσεις που θα σε σουβλίσουν σαν τον Αθανάσιο Διάκο, και πόσο προετοιμασμένη πρέπει να είσαι γι΄αυτό που θα αντικρύσεις, και μετά βγάζουν το παντελόνι τους και σου δείχνουν το μικρό φιδάκι τον Διαμαντή? Αυτό.
Και στο μεταξύ, μέχρι εκείνη να το σκεφτεί (γιατί έχει και άγνωστες λέξεις είπαμε) της έχει αγοράσει καινούριο laptop - Mac Book Air- καινούριο αυτοκίνητο - ένα Audi sport- ρούχα, την έχει πάει βόλτα με το ελικόπτερο, της έχει εξομολογηθεί την δύσκολη παιδική του ηλικία, της έχει κάνει ζήλιες, έχει πάει να την βρει σε clubs, εστιατόρια που τρώει με την μαμά της και άλλα σχετικά, και της έχει γνωρίσει και την οικογένεια του... Κατάλαβες... Υπάρχουν και χειρότεροι από τον Βαρουφάκη στις διαπραγματεύσεις.
Γενικά, είχα να βαρεθώ τόσο σε έργο χρόνια. Ευτυχώς που υπήρχε ο ευρηματικότατος σχολιασμός του κοινού και τουλάχιστον γελάσαμε. Προς το τέλος βέβαια, είχε πέσει μεγάλη μούγκα - είναι άτιμο πράγμα οι πολυθρόνες της Gold Class άμα το έργο κάνει κοιλιά- κάποιος μάλιστα ροχάλιζε κανονικά... Κρίμα την ωραία εισαγωγή, εκεί που ο πρωταγωνιστής λέει στην άδολη κόρη με πολύ ύφος "I don`t make love. I fuck. Hard." Και μετά τα είδαμε τα χαμπέρια του.. Άσε μας κουκλίτσα μου...»
