My dear Blondies
Σήμερα κλείνουν πανηγυρικά τρεισήμισι μήνες από την μέρα που ξεκινήσαμε παρέα με τον Πάνο να κάνουμε δίαιτα. Δίαιτα και όχι πρόγραμμα ή διατροφή όπως συνήθιζα να αποκαλώ τις προηγούμενες προσπάθειες μας για να τις κάνω να ακούγονται – κυρίως στα δικά μου αυτιά- ως κάτι πιο απλό και χαλαρό. Αυτή την φορά δεν υπήρχε περιθώριο για καμιά απολύτως χαλαρότητα, αφού μια μικρή ευτυχώς αλλά απολύτως προειδοποιητική περιπέτεια υγείας οδήγησε τον Πάνο στο νοσοκομείο και εμένα στο πλευρό του να προσπαθώ να δείχνω άνετη και ήρεμη αλλά μέσα μου να είμαι στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Και τελικά, αυτό που και για τους δυο μας υπήρξε ένα πολύ σοκαριστικό reality check, αποδείχτηκε μάλλον το μεγαλύτερο δώρο που μας έδωσε το πολύ δύσκολο και σκληρό 2021, μαζί με το ότι έναν μήνα μετά βγήκαμε ζωντανοί και με μερικές μόνο γρατζουνιές από ένα τροχαίο που θα μπορούσε να έχει αποβεί μοιραίο.
Anyway, τέλος καλό όλα καλά, πόσο μάλλον που σήμερα η ζυγαριά μου δείχνει 16 κιλά λιγότερα ήδη και σίγουρα αρκετούς πόντους μείον μια που φοράω ρούχα που είχα να τα φορέσω χρόνια. Πέρα από το κομμάτι της εμφάνισης, το βασικό είναι πως νοιώθω πραγματικά ανανεωμένη. Όχι μόνο ελαφρύτερη στο σώμα αλλά και στο κέφι και την ενέργεια μου που η αλήθεια είναι ότι τους τελευταίους μήνες της χρονιάς που πέρασε είχαν πάρει την κατηφόρα. Εκτός του ότι έχω κάνει και όλες τις εξετάσεις που δεν είχα κάνει χρόνια, και ευτυχώς είναι πάρα πολύ καλές, κοιμάμαι καλύτερα το βράδυ, ξυπνάω πιο ανάλαφρη το πρωί, και γενικά είμαι και δείχνω καλύτερα. Το ίδιο και ο Πάνος ο οποίος στο ίδιο χρονικό διάστημα έχει χάσει 32 κιλά και το απολαμβάνει αναλόγως. Στις φωτογραφίες που βλέπετε, οι επάνω είναι από το καλοκαίρι του 2021 και οι κάτω αυτού του μήνα. Νομίζω πως η διαφορά είναι πια εμφανής.
Φυσικά, τίποτα από όλα αυτά δεν έγινε τυχαία. Έγιναν όλα όμως με πολύ λιγότερο κόπο, πολύ λιγότερη προσπάθεια και πολύ πιο εύκολα από ότι θα μπορούσε να φανταστεί κανείς. Το αρχικό σοκ και τα απόνερα του μας βοήθησαν σίγουρα να κρατήσουμε το πρόγραμμα του πρώτου μήνα που ήταν το πιο σκληρό και το πιο στερητικό από όλα. Έχουμε βλέπετε την τύχη να έχουμε δύο ανθρώπους στο Λονδίνο- περισσότερο οικογένεια πια με το πέρασμα των πολλών χρόνων παρά απλά φίλους- που είναι γιατροί διεθνούς φήμης και που στάθηκαν στο πλευρό μας από την πρώτη στιγμή που τους τηλεφώνησα μέσα στην νύχτα, από τα επείγοντα του Γεννηματάς. Η Θεοδώρα Μαντζουράνη και ο Πάνος Σταθόπουλος πέρα από την αγάπη και το ενδιαφέρον τους μας πρόσφεραν απλόχερα όλες τις εκπληκτικές και απολύτως cutting edge ιατρικές τους γνώσεις για τις οποίες super rich and famous πελάτες από όλον τον κόσμο πληρώνουν μικρές περιουσίες, και μας έδωσαν μια διατροφή ενός μηνός που είχε σκοπό να «σοκάρει» τον οργανισμό μας με την καλή έννοια και να καθαρίσει τις αρτηρίες μας. Καθόλου γαλακτοκομικά, καθόλου αλκοόλ, κανένα λίπος πέρα του ελαιόλαδου, καθόλου κόκκινο κρέας και ελάχιστο ψωμί ή ρύζι.
Για μας που μέχρι τότε τρεφόμασταν κυρίως με τυριά, ψωμιά και τα πάντα όλα τηγανητά, όπως αντιλαμβάνεστε η αλλαγή ήταν σχεδόν πολιτισμική. Είχαμε όμως φοβηθεί τόσο πολύ, και ήμασταν τόσο αποφασισμένοι να κάνουμε ότι χρειαστεί για να μην ξαναζήσουμε αυτό που είχαμε ζήσει – και έτσι παραμένουμε ακόμα- που όχι απλά ακολουθήσαμε το πρόγραμμα με στρατιωτική πειθαρχία αλλά κρατήσαμε τα πιο σημαντικά του κομμάτια και τα κάναμε μέρος της καθημερινότητας μας. Έτσι σήμερα τρώμε κόκκινο κρέας μόλις μια φορά την εβδομάδα, έχουμε κόψει τα τηγανητά σχεδόν μαχαίρι, όπως και το λευκό ψωμί, τρώμε ζυμαρικά ολικής άλεσης, πίνουμε ελάχιστα, και τα γαλακτοκομικά μας περιορίζονται σε μερικές φέτες τυρί Harvati light την εβδομάδα.
Φυσικά συνεχίζουμε να βγαίνουμε - αλλάξαμε διατροφικές συνήθειες και όχι δουλειά- και όταν ένα βράδυ φάμε πιο «κανονικά» αν και πάντα προσεκτικά, φροντίζουμε την επόμενη μέρα να επανέλθουμε στο πρόγραμμα μας. Έτσι περάσαμε τις γιορτές των Χριστουγέννων όπου φάγαμε τα πάντα, και κουραμπιέδες, και μελομακάρονα, και Panettone, και κατσικάκι στον φούρνο με πατάτες, και γενικά δεν στερηθήκαμε τίποτα απολύτως αλλά τελικά αντί να πάρουμε το ένα κιλό που είχαμε υπολογίσει χάσαμε ένα κιλό ο Πάνος και 400 γραμμάρια εγώ, και έτσι προχωράμε μέχρι σήμερα και θα συνεχίσουμε να προχωράμε όσο χρειαστεί. Που θα χρειαστεί πολύς καιρός ακόμα, μια διετία τουλάχιστον, αλλά να σας πω κάτι? Καθόλου δεν μας απασχολεί γιατί ειλικρινά έχουμε βρει τον ρυθμό μας και δεν μας λείπει τίποτα. Και ότι μας λείψει το τρώμε κάποια στιγμή, και μετά επιστρέφουμε πίσω στην ρουτίνα μας.
Επίσης, εδώ στην Αθήνα έχουμε την βοήθεια του γιατρού -διαιτολόγου Γιάννη Αρκαδιανού που εκτός του ότι μας παρακολουθεί και μας δίνει ένα πολύ ενδιαφέρον εβδομαδιαίο πρόγραμμα που περιλαμβάνει τα πάντα, ακόμα και free days, έχει μια τρομερή high tech ζυγαριά που μετράει από κιλά μυϊκές μάζες και λίπος όπως όλες οι υπόλοιπες μέχρι πόσο νερό έχει το κάθε χέρι και το κάθε πόδι ξεχωριστά, και σου βγάζει στο τέλος μια σελίδα στοιχεία που δείχνουν με απίστευτη λεπτομέρεια την πρόοδο σου όχι μόνο σε κιλά αλλά και σε λίπος έτσι ώστε να χάνεις όπως πρέπει και από εκεί που πρέπει, και να βλέπεις την διαφορά καθημερινά στον καθρέφτη και στα ρούχα σου.
On top of everything else, και επειδή όταν μπεις για τα καλά στο mood, αρχίζεις να ψάχνεις ολοένα και περισσότερους τρόπους για να πετύχεις το αποτέλεσμα που έχεις στο μυαλό σου, εδώ και περίπου έναν μήνα, μετά από προτροπή της φιλενάδας μου της Φαίης έχουμε ξεκινήσει και διαλειμματική. Που επίσης αποδείχτηκε ευκολότερη από όσο νομίζαμε και που τα αποτελέσματα της φαίνονται ήδη. Τρώμε 8 ώρες και μένουμε νηστικοί 16, και από αυτές τις δεκάξι ώρες ο οργανισμός μας εκτός από ότι καίει λίπος , τις τελευταίες δύο περνάει στην αυτοφαγία. Τρώει δηλαδή τα γέρικα και τα χαλασμένα κύτταρα του και ανανεώνεται εκ των έσω.Η φωτογραφία που έχω ανεβάσει εξηγεί σε μεγάλο βαθμό το πως δουλεύει ο συγκεκριμένος τρόπος διατροφής που και αυτός, είναι περισσότερο τρόπος ζωής παρά δίαιτα. Αν σας ενδιαφέρει και θέλετε περισσότερες πληροφορίες, θα τις βρείτε εδώ.
Λόγω δουλειάς και τρόπου ζωής εμείς έχουμε προσαρμόσει το 16:8 στους δικούς μας ρυθμούς και ξεκινάμε να τρώμε γύρω στις 3:30 το μεσημέρι για να μπορούμε να τελειώσουμε στις 23:30 και έτσι να καλύψουμε τα βράδια που τρώμε έξω. Το πρωί που ξυπνάμε πίνουμε έναν καφέ – αυτή για μένα ήταν η μεγαλύτερη παραχώρηση που έχω κάνει αυτούς τους 3.5 μήνες μια που άλλαξα τον AltaRica με μπόλικο γάλα που έπινα το πρωί με έναν απλό espresso- και μετά απασχολούμαστε δημιουργικά και πραγματικά ξεχνιόμαστε μέχρι να έρθει η ώρα να φάμε. Άλλοι φίλοι που έχουν πιο «σπιτικό» πρόγραμμα τρώνε 10:00 με 18:00 και έτσι έχουν την δυνατότητα να φάνε κανονικό πρωινό, μεσημεριανό και early dinner. Ότι βολεύει τον καθένα.
All that been said, αυτά είναι τα συμπεράσματα στα οποία έχω καταλήξει:
- Όλα είναι μέσα στο μυαλό μας. Μεγάλη κουβέντα και χιλιοειπωμένη, αλλά πραγματικά, όταν γίνει το σωστό κλικ όλα μοιάζουν πιο εύκολα και πιο απλά από όσο έδειχναν πριν.
- Το μυστικό μιας επιτυχημένης δίαιτας είναι οι μικροί και προσιτοί στόχοι. Ακόμα καλύτερα, οι μη αριθμητικοί στόχοι. Ένα ρούχο που δεν μας μπαίνει είναι ευκολότερος στόχος από πέντε κιλά. Και γενικά, όσο πιο χαλαροί και χωρίς άγχος είμαστε, και όσο πιο βάθος χρόνου έχουμε στο μυαλό μας, τόσο πιο σύντομα θα αρχίσουμε να βλέπουμε αποτελέσματα. Δοκιμάστε και θα δείτε.
- Πίνουμε πολύ νερό, το ξέρω πως το λένε όλοι αλλά όντως το νεράκι κάνει δουλειά. Πέρα από την αποτοξίνωση γεμίζει και το στομάχι και ξεγελάμε το αίσθημα της πείνας, όταν μας χτυπήσει την πόρτα. Τσάι και βότανα διάφορα επίσης κάνουν πολύ καλό, οπότε γενικά, πίνουμε υγρά μέχρι τελικής πτώσεως.
- Βοηθάει πολύ επίσης το να βρούμε φαγητά που μας αρέσουν και που τα απολαμβάνουμε χωρίς να χαλάμε το πρόγραμμα μας. Τα δικά μου αγαπημένα είναι η shakshuka, τα μπιφτέκια κοτόπουλου με ρίγανη της Aggis Farm που τα στέλνουν σπίτι και που είναι πραγματικά τόσο νόστιμα που δεν το διανοείστε αν δεν τα δοκιμάσετε και τα οποία δεν λείπουν ποτέ από την κατάψυξη μου, το Chirashi-Don rice bowl του Sushi Lunchi – είναι το delivery του Sushimu και το φέρνει η Wolt- το roast turkey sandwich του Six Seasons Kitchen στο Χαλάνδρι – το φέρνει η efood- και τα βουτηγμένα σε πικρή σοκολάτα με stevia αμύγδαλα του Hatziyannakis – τα βρίσκετε σε όλα τα super markets και 8 αμύγδαλα έχουν 88 θερμίδες οπότε είναι τέλεια όποτε έχετε cravings για γλυκό. Με αυτά practically ζω σχεδόν καθημερινά.
- Αν βρείτε τα δικά σας αγαπημένα και ταυτόχρονα αθώα, πιστέψτε με, δεν θα νοιώθετε καμιά απολύτως στέρηση στην καθημερινότητα σας. Και αν καταφέρετε να πείσετε τον εαυτό σας να τρώει με προσοχή όταν βγαίνετε, θα δείτε τα κιλά να φεύγουν σαν νεράκι. Και να μην ξανάρχονται γιατί όταν δεν στερούμε τον οργανισμό μας από ομάδες τροφίμων, δηλαδή τρώμε από όλα αλλά με προσοχή, όταν ξεφύγουμε λίγο δεν νοιώθει την ανάγκη να αποθηκεύσει ότι έχει στερηθεί.
- Εξαιρετικά βοηθητικό στην δική μου περίπτωση- και του Πάνου- έχει φανεί για μια ακόμα φορά το app MyFitnessPal το οποίο μετράει θερμίδες με έναν μαγικά εύκολο τρόπο. Έχω γράψει ολόκληρο κομμάτι γι΄αυτό πριν από μερικά χρόνια.
- Και βέβαια, βοηθάει πάρα πολύ και η κίνηση. Ο Πάνος ας πούμε περπατάει κάθε μέρα 2.5 χλμ. Εγώ πάλι που είμαι τεμπέλικο γουρούνι δεν ακολουθώ, και όλο λέω πως θα ξεκινήσω γυμναστήριο και δεν το κάνω. Όταν πάρω την μεγάλη απόφαση πάντως, θα ξαναπάω στο Curves που πολύ με είχε βολέψει γιατί 35 λεπτά πρόγραμμα ή αλήθεια είναι πως δεν είναι κάτι, ούτε καν για μένα που βαριέμαι θανάσιμα ότι έχει σχέση με γυμναστική. Προς το παρόν ετοιμάζομαι να δοκιμάσω το λεμφικό μασάζ που όπως μου είπαν βοηθάει και στο boosting του μεταβολισμού και το ξεφούσκωμα του σώματος από τις κατακρατήσεις υγρών. Μου σύστησαν το Assai Healthy Skin Spa στο Χαλάνδρι, και έχω κλείσει ήδη το πρώτο μου ραντεβού.
- Και βέβαια, υπάρχουν και τόσες ωραίες εναλλακτικές. Από το ποδήλατο ή τα πατίνια μέχρι τον χορό και το poll dancing, το οποίο δεν το έχω βγάλει ακόμα από την μελλοντική μου wish list γιατί το βρίσκω τρομερά sexy. Παρακολουθώ με τρομερό ενδιαφέρον τα video της αγαπημένης μου Karo Swen (με ένα από τα οποία τελειώνει αυτό το ποστ, έτσι για την έμπνευση) και πολύ θα ήθελα να της μοιάσω. Που εννοείται δεν πρόκειται, αλλά τα όνειρα είναι δωρεάν σε αυτή την ζωή ευτυχώς, οπότε μπορούμε να επιδιδόμαστε σε αυτά με κέφι και με μπρίο.
- Τέλος, πολύ σημαντικό είναι να μην χαλάμε τον ρυθμό του μεταβολισμού μας. Να μην πέφτουμε κάτω από ορισμένες θερμίδες, αυτές που πρέπει για τον καθένα μας με βάση τα κιλά, το ύψος, την ηλικία και το πόσο ασκούμαστε, ή αν αποφασίσουμε να το κάνουμε, να ακολουθούμε τον κανόνα του 3-2 για τον οποίο όλες τις λεπτομέρειες θα βρείτε εδώ.
Αυτά είχα να σας πω για την δίαιτα μου so far, και ελπίζω αυτό το κομμάτι να απαντά σε όλες τις απορίες, τα μηνύματα και τα inboxes. Και αν κάτι έχω ξεχάσει, ρωτήστε με.
Υ.Γ. Από όσα αναφέρω και συστήνω σε αυτό το κομμάτι, τίποτα απολύτως δεν είναι διαφημιστικό. Επίσης, αναφέρω την δική μου εμπειρία και μόνο. Επειδή προφανώς δεν είμαι γιατρός, ούτε διαιτολόγος, πριν ακολουθήσετε οποιαδήποτε δίαιτα συμβουλευτείτε κάποιον ειδικό.
Φιλιά
