Τετάρτη πρωί και πίνω τον πρώτο καφέ της μέρας στην βεράντα, τσεκάροντας τα ραντεβού στην ατζέντα μου. Καινούρια συνήθεια αυτή, μια που πριν το Blond όχι απλά δεν χρειαζόταν να τσεκάρω τα ραντεβού μου – ήταν τόσο λίγα που τα θυμόμουν απ’έξω- αλλά δεν είχα καν ατζέντα.
Για χρόνια κατάφερα να περιορίζω τις επαγγελματικές υποχρεώσεις μου στο να έχω τα κομμάτια μου έτοιμα στην ώρα τους. Τελεία και παύλα. Απέφευγα τις προσκλήσεις σε παρουσιάσεις, events και κοσμικά καλέσματα με εξαιρετική επιδεξιότητα, με αποκορύφωμα την τριετία που υπήρξα αρχισυντάκτρια του Mykonos Confidential και πήγα σε ένα μόνο από τα launching parties που δώσαμε, για μόλις δέκα λεπτά, και η ζωή κυλούσε χαλαρά και ευχάριστα στον κόσμο της Ευούλας, μέχρι που ήρθε στην ζωή μου το Blond και όλα άλλαξαν.
Οι μέρες μου γέμισαν με υποχρεώσεις και ραντεβού, εξ’ ου και η ατζέντα, το γράψιμο πύκνωσε, ξεκίνησαν οι συνεργασίες, και γενικά, τρέχω όλη μέρα σαν την τρελή και το γράφω αυτό χωρίς κανένα παράπονο εννοείται, απλά για να τονίσω την αλλαγή. (Και βέβαια, για να μην σας λέω και μόνο τα ευχάριστα, στάθηκε πολύ δύσκολο να μπω στις λίστες των εταιριών έτσι ώστε να με καλούν στα events και τις παρουσιάσεις τους, μια που οι περισσότεροι δεν με ήξεραν καν. Και ακόμα δύσκολο παραμένει, αλλά αργά και σταθερά, καλύπτω τον χαμένο χρόνο και χώρο.)
Πίσω στην Τετάρτη, το ραντεβού που ήταν κλεισμένο για τη 1:20 στο Golden Hall το περίμενα με ανυπομονησία. Η Aveda με την ευκαιρία του opening του καινούριου της counter στο Attica, είχε καλέσει 40 δημοσιογράφους, beauty editors και bloggers για ένα break που περιλάμβανε περιποίηση προσώπου ή μασάζ, πράγμα που από μόνο του έμοιαζε με δροσερό νεράκι στην έρημο, σχεδόν κυριολεκτικά αυτό αν σκεφτούμε την θερμοκρασία που εκείνη την μέρα άγγιξε τους 36 βαθμούς.
Έτσι, μετά από ένα πέρασμα από την τράπεζα, ένα ραντεβού με μια διαφημιστική και ένα στοπ στην μοδίστρα μου για κάτι στενέματα – μεγάλη χαρά αυτή, να σου είναι φαρδιά τα περσινά σου ρούχα- έφτασα στο Golden Hall ασθμαίνουσα και με μαλλί καλοκαιρινό και ανέμελο, και με το μυαλό μου κολλημένο στις επόμενες υποχρεώσεις και ώρες. Και τα ξέχασα όλα με μιας μόλις κάθισα στην πολυθρόνα και αφέθηκα στα έμπειρα χέρια της κυρίας που ξεκίνησε καθαρίζοντας το πρόσωπο μου με μια απαλή λοσιόν, στην συνέχεια μου έβαλε μια μάσκα για δέκα λεπτά, μου έκανε ένα μασάζ στην διάρκεια του οποίου παραλίγο να κοιμηθώ, τόσο ανακουφιστικό ήταν, και στην συνέχεια μου έβαλε κρέμα ημέρας και με συμβούλεψε για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να περιποιούμαι το δέρμα μου ειδικά τώρα το καλοκαίρι.
Για να είμαι ειλικρινής, μέχρι πρότινος δεν ήξερα καν πως η Aveda εκτός απο προϊόντα για μαλλιά έχει και για το πρόσωπο και το σώμα, και ανυπομονούσα να μου δοθεί η ευκαιρία να τα δοκιμάσω. Και τώρα, μετά το test, μπορώ να σας πω ότι τα βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέροντα. 
Σηκώθηκα σχεδόν απρόθυμα, αν και, στο μεταξύ είχαμε κανονίσει με την Φαίη – που ήταν επίσης καλεσμένη στο event και είχαμε ραντεβού back to back- και με την Στέλλα να πάμε για ένα γρήγορο lunch στο Wagamama στον δεύτερο όροφο, οπότε το φαν θα συνεχιζόταν για τουλάχιστον μια ακόμα ώρα.
Φεύγοντας οι εξαιρετικές οικοδέσποινες Τζόσυ Πετρογιαννοπούου και Αργίνη Βαλλή είχαν φροντίσει να μας περιμένει από ένα goody bag που περιείχε ενα balancing Pure-fume mist για το κυρίαρχο τσάκρα μας – ναι, παίξαμε για μια ακόμα φορά το παιχνίδι με τον αγαπημένο κύριο Τσάκρα- και ένα υπέροχο ασορτί βραχιολάκι φτιαγμένο ειδικά για την περίσταση από την αγαπημένη μου φιλενάδα και top bijoutier Λιάνα Βουράκη. Το balancing Pure-fume που εγώ το χρησιμοποιώ ενάμιση μήνα ήδη, είναι καταπληκτικό σαν pillow spray, ψεκάζω το μαξιλάρι μου πριν κοιμηθώ και μου φεύγει όλο το stress της μέρας, και είναι και εξαιρετικό σαν άρωμα χώρου, το ρίχνω μόνο στο γραφείο μου και δουλεύω ήρεμα και κυρίως, δημιουργικά. Σας συνιστώ να περάσετε από το corner της Aveda στα Attica, να μάθετε ποιο είναι το δικό σας και να το δοκιμάσετε.
Στο lunch τα κινητά μπήκαν στις τσάντες και δεν τραβήξαμε ούτε μια φωτογραφία, περάσαμε όλη την ώρα που ήμασταν μαζί κουβεντιάζοντας, γελώντας και κάνοντας σχέδια για το καλοκαίρι αλλά και για την επόμενη εβδομάδα. Ήρθε και η Τέσσυ μετά και συμπληρώθηκε η παρέα, και όλο αυτό μου θύμισε για μια ακόμα φορά πόσο αγαπώ την Αθήνα για αυτή ακριβώς την μαγική ευκολία που κανονίζουμε τα πάντα με ένα τηλεφώνημα, είτε πρόκειται για lunch, dinner ή καφέ, είτε για εκδρομές, διακοπές και ταξίδια. Και δεν είναι πως δεν δουλεύουμε όλοι και όλες σαν τρελοί, ούτε πως δεν έχουμε δεκάδες υποχρεώσεις με τα παιδιά τις οικογένειες και τα σπίτια μας. Απλά φροντίζουμε να βρίσκουμε πάντα χρόνο και για τους φίλους μας, ή όταν χρειάζεται να δημιουργούμε κενά έστω και εις βάρος της δουλειάς μας μια που εδώ στην υπέροχη πατρίδα που επιλέξαμε να ζούμε, οι άνθρωποι είναι ευτυχώς ακόμα πιο σημαντικοί απ΄τις καριέρες. Ευτυχώς.
Υ.Γ. Εννοείται πως η μέρα μου δεν τελείωσε στο Wagamama, αλλά τα ραντεβού συνεχίστηκαν όπως και το τρέξιμο μέχρι τις 7 το απόγευμα που γύρισα στο σπίτι και κάθισα κατ΄ευθείαν στο γραφείο μου για να ετοιμάσω τα posts των επόμενων ημερών. Όμως αυτό το διάλειμμα ήταν υπέρ αρκετό για να με κρατήσει χαμογελαστή για ώρες. Αξία ανεκτίμητη που λέει και η διαφήμιση.
