Παρόλο που είμαι παιδί του ήλιου και του καλοκαιριού – γεννημένη Ιανουάριο μεν αλλά μέσα στην καρδιά των Αλκυονίδων- η αλλαγή της εποχής με βρίσκει πάντα σε mood κατάλληλο για να την απολαύσω.
Φταίνε φαντάζομαι και τα χρόνια του Λονδίνου, όπως και η αγάπη που έχω στην δεύτερη πόλη της καρδιάς μου που την νοσταλγώ πολύ, πάντως με τις πρώτες βροχές και δροσιές, αρχίσω να προετοιμάζομαι για όσα υπέροχα θα έρθουν.
Το cocooning κατ΄αρχάς, και αυτά τα ωραία βράδια στο σπίτι που αράζουμε στο σπίτι και απολαμβάνουμε οικογενειακώς την θαλπωρή του χώρου. Φρέσκα λουλούδια στα βάζα, αρωματικά κεριά, φρεσκομαγειρεμένο φαγητό ή delivery ανάλογα με τα κέφια μας, ένα καλό κρασί σε κρυστάλλινα ποτήρια και οι αγαπημένες μας ξένες σειρές στην τηλεόραση, για μένα αυτός είναι ο ορισμός της πολυτέλειας του να έχεις χρόνο για την οικογένεια σου.
Τις βόλτες στην βροχή. Αρκεί να μην ρίχνει καρέκλες. Τώρα με την Μπριζίτ στο σπίτι μάλιστα, φοράω την αγαπημένη μου πράσινη νιτσεράδα και τις ροζ μου γαλότσες, και περπατάμε στους ήσυχους δρόμους της γειτονιάς μας ρουφώντας τις μυρωδιές του βρεμένου γρασιδιού και των πεσμένων φύλλων.
Τα ίσια μαλλιά. Μετά από ένα καλοκαίρι στο φυσικό σπαστό μου, η επιστροφή στο επιμελημένα ατημέλητο ίσιωμα που η Αγγελική Σέρβου πετυχαίνει to perfection είναι σχεδόν ανακουφιστική.
Τα καπέλα που αγαπώ και που τα φοράω από το πρωί μέχρι το βράδυ- άλλη Λονδρέζικη συνήθεια αυτή- και που είναι παντός καιρού, απλά αλλάζουν τα σχέδια και τα υλικά.
Τα καινούρια σχέδια. Μετά τις διακοπές και το dolce far niente στο οποίο επιδίδομαι με πάθος κάθε καλοκαίρι, επιστρέφω ανανεωμένη και γεμάτη ιδέες και όνειρα που είμαι έτοιμη να κυνηγήσω με πάθος.
Την αλλαγή γκαρνταρόμπας. Έχοντας βαρεθεί θανάσιμα τα κοντομάνικα και τις σαγιονάρες, ανασύρω τα ρούχα της εποχής από τις ντουλάπες και τα συρτάρια μου και τα εμπλουτίζω με καινούριες αγορές που τα ανανεώνουν και τα κάνουν πιο ενδιαφέροντα. 
Τα τραπέζια στο σπίτι. Το καλοκαίρι όσο να ΄ναι σκορπάμε και χανόμαστε κάπως. Με το που αλλάξει ο καιρός μαζευόμαστε πίσω στην βάση μας και αρχίζουν τα καλέσματα. Και προσωπικά δεν έχω τίποτα καλύτερο από το να μαζεύω στο σπίτι τους ανθρώπους που αγαπάω είτε Κυριακές μεσημέρια ή είτε για dinnerάκια, να μαγειρεύω τα πάντα from scratch, να στρώνω ωραία τραπέζια και να τους λέω πόσο τους αγαπάω μέσα από τα φαγητά που ετοιμάζω ειδικά για εκείνους.
Το countdown για τα Χριστούγεννα. Ναι, το ξέρω είναι νωρίς ακόμα, αλλά τι να κάνω που με το που αλλάζει ο καιρός εγώ αρχίζω να ονειρεύομαι φωτάκια, και στολισμένα δέντρα, και βιτρίνες, και λίστες με δώρα, και γιορτινά τραπέζια, και όλα αυτά τα χαρούμενα και τα παραμυθένια που με κάνουν να χαμογελάω σαν χαζό?
Η ευτυχία είναι στις στιγμές. Αυτές που ονειρευόμαστε, που δημιουργούμε και που μοιραζόμαστε με όσους αγαπάμε. Και είναι παντός καιρού, οπότε κάθε εποχή έχει την χαρά και το ενδιαφέρον της. N’est pas?
