Με έχετε χάσει, το ξέρω, αλλά είμαι σε φάση μετακόμισης. Ο Ιανουάριος αποδείχτηκε adventurous μια που πριν από μερικούς μήνες το διαμέρισμα το οποίο νοικιάζουμε τα τελευταία έξι χρόνια άλλαξε χέρια. Είκοσι μέρες πριν λοιπόν, ο νέος ιδιοκτήτης μας ενημέρωσε πως για να ανανεώσουμε το συμβόλαιο μας το οποίο λήγει στα μέσα Μαρτίου θέλει αύξηση του ενοικίου κατά 50%, αναπροσαρμογή κάθε χρόνο, και όλα τα χρήματα να πληρώνονται κάθε φορά προκαταβολικά. Του είπαμε εννοείται πως δεν θα παρουμε, και μετά ξεκίνησε το τρέξιμο.
Τελικά όμως, μπορεί όντως κάθε εμπόδιο να είναι για καλό. Μετά τον πρώτο πανικό, και την πρώτη απογοήτευση αφού είδαμε αδιανόητα ακριβά και χάλια σπίτια, βρήκαμε αυτό που ψάχναμε. Και σε δεκαπέντε μέρες μετακομίζουμε. Και μια που λόγω πανδημίας είμαστε έτσι κι αλλιώς όλη μέρα σπίτι και δεν έχουμε και τρελά πράγματα να κάνουμε, πήρα την γενναία και φιλόδοξη απόφαση να κάνω εγώ το πακετάρισμα έτσι ώστε ταυτόχρονα να ξεσκαρτάρω και όλη την σαβούρα που είχε μαζευτεί μετά από τόσα χρόνια.
Όπως καταλαβαίνετε, αυτή την στιγμή είμαι μια αληθινή βασίλισσα της κούτας, και τα βράδια πέφτω στο κρεβάτι νεκρή από την κούραση, αλλά – μαζί με την κυρία που με βοηθάει στο σπίτι και την μαμά μου, και με φιλική συμμετοχή του Ιάσονα αλλά και του Πάνου (ναι, συμβαίνουν και θαύματα)- την Κυριακή ανοίξαμε όλες τις κούτες που είχαμε στην αποθήκη, κάποιες από τις οποίες ήταν είχαν ξεμείνει εκεί από την προηγούμενη μετακόμιση, είδαμε τι έχουν μέσα, τι θέλουμε να κρατήσουμε και τι δε χρειαζόμαστε πια, ξεχωρίσαμε τι θα πάει στο καινούριο σπίτι και τι θα πάει στην αποθήκη της μαμάς μου, και σήμερα αφού μαζέψαμε τα Χριστουγεννιάτικα άρχισα να ξεκαθαρίζω τις ντουλάπες και την βιβλιοθήκη του ξενώνα που στην πραγματικότητα λειτουργούσε σαν δεύτερη αποθήκη μέσα στο σπίτι.
Επίσης, σαν γνήσιος και ψυχαναγκαστικά οργανωτικός Αιγόκερως, έχω δεκάδες λίστες με to dos που τις τσεκάρω και τις συμπληρώνω ξανά και ξανά, έχω ήδη κλείσει ραντεβού με τον ηλεκτρολόγο δυο μέρες πριν την μετακόμιση να έρθει να κατεβάσει από το παλιό σπίτι κάποια φώτα και μετά να πάμε στο καινούριο για να τα τοποθετήσει, να τραβήξει τις γραμμές για την κεραία της τηλεόρασης και το ρούτερ εκεί που τις θέλω και όλα αυτά τα ψιλολόγια που όμως είναι τόσο απαραίτητα, έχω κάνει αίτηση για την μεταφορά του τηλεφώνου, έχω κανονίσει να έρθει δυο μέρες μετά ο handyman για να κρεμάσει κουρτινόξυλα, καθρέφτες, και ότι άλλο χρειαστεί, μετά θα πάρει σειρά ο μπογιατζής για τα μερεμέτια, και γενικά θα γίνει χαμούλης και εγώ κρατάω την ανάσα μου ελπίζοντας όλα να πάνε καλά.
Αντιλαμβάνεστε λοιπόν πως το να καθίσω ενδιάμεσα σε όλα αυτά να γράψω είναι κάπως δύσκολο, όμως σας υπόσχομαι πως όταν ταχτοποιηθώ με το καλό στο καινούριο σπίτι θα σας αποζημιώσω γιατί εκτός όλων των άλλων θα έχω πολύ μεγάλη – και λίγο vintage με την πολύ καλή έννοια- κουζίνα την οποία θα την χρησιμοποιώ και σαν studio για να γυρίζω επιτέλους τα βίντεο των συνταγών που σας έχω υποσχεθεί εδώ και καιρό.
Οπότε κάντε λίγο υπομονή πληζ, και δείξτε κατανόηση και επιείκεια. Και stay tuned γιατί θα επανέλθω σύντομα με ανανεωμένη ενέργεια, άφθονο ροζ και νέα φόρα…
