09:00 Είναι η ώρα του πρώτου καφέ της μέρας, δηλαδή ιερή στιγμή. Αυτός ο πρώτος καφές λοιπόν είναι πάντα ζεστός με μια ζαχαρίνη – επειδή μου αρέσει η γεύση όχι για δίαιτα- και άφθονο γάλα εβαπορέ. Ανάλογα με την εποχή και το κέφι μου, αν προσπαθώ δηλαδή να κάνω κάποιου είδους διατροφή ή όχι, τον συνοδεύω είτε με μπάρες δημητριακών είτε με κρουασάν ή τσουρέκι. Λατρεύω μια συγκεκριμένη ποικιλία της Nestle, την Alta Rica και επειδή στην Αθήνα δεν την βρίσκω πια εύκολα στα μεγάλα super markets – μόνο στον Θανόπουλο και αυτό όχι πάντα- φροντίζω να φέρνω πάντα μαζί μου refills από το Λονδίνο. Πίνω τον καφέ μου συνήθως στο γραφείο μαζί με το "μικρό" μου παιδί το Droopy, χαζεύοντας στα social media και διαβάζοντας τα μέηλ μου, πριν ξεκινήσω το φουλ πρόγραμμα της μέρας. Το οποίο είναι σημειωμένο με κάθε λεπτομέρεια στην Smythsons ατζέντα μου, που την αγοράζω κάθε Δεκέμβρη από το Λονδίνο και έχει επάνω χαραγμένο το όνομα μου… Αγαπώ πολύ τις λεπτομέρειες βλέπετε. Πιστεύω πως κάνουν όλη την διαφορά.
12:00 Συνήθως είμαι έξω πια. Στους δρόμους στην κυριολεξία. Αν έχω επαγγελματικό ραντεβού και μπορώ να κανονίσω εγώ το που, τον χειμώνα προτιμώ το Golden Hall που το συνδυάζω και με λίγο shopping πριν ή μετά. Παλιότερα το «γραφείο» μου ήταν το Au Delicieux στο ισόγειο αλλά τώρα που έκλεισε πάω στο Il Baretto. Από την άνοιξη και μετά, μεταφέρω τα ραντεβού μου στην Φιλοθέη στην Παλιά Αγορά. Και όταν πρέπει να κατέβω κέντρο, στο Odori που είναι τέλειο όλες τις εποχές του χρόνου. Αν δεν έχω επαγγελματικά ραντεβού έχω πάντα τις κλασσικές οικοκυρικές υποχρεώσεις. Super Market, καθαριστήρια και άλλα εμπριμέ. Την ώρα που φεύγω από το σπίτι μου, στο ασανσέρ, όταν έχω κέφι τραβάω και μια φωτογραφία, κάτι που έχει γίνει πια ένα είδος αγαπημένης συνήθειας στα social media μου…
15:00 Τις περισσότερες μέρες έχω καταφέρει να επιστρέψω σπίτι τέτοια ώρα, οπότε τσιμπάω κάτι λίγο, μια σαλάτα ή μια φέτα dinkel bread με Philadelphia και καπνιστό σολομό που είναι η πιο πρόσφατη «γαστρονομική» μου εμμονή, χαζεύω και καμιά ξένη σειρά ή κανένα περιοδικό, και μετά επιστρέφω στο γραφείο μου για να συνεχίσω να γράφω. Το να δουλεύεις κυρίως από το σπίτι έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα όπως όλα τα πράγματα άλλωστε στην ζωή. Υπάρχουν μέρες που περιφέρομαι όλη μέρα με τις πιτζάμες και άλλες που τρέχω πανικόβλητη να προλάβω τα δεκάδες πράγματα που ασφυκτιούν στρυμωγμένα μέσα σε μερικές ώρες. Όμως είναι μια επιλογή που την έχω κάνει συνειδητά, κυρίως γιατί μου δίνει την δυνατότητα να κανονίζω εγώ το πρόγραμμα μου. Πιστεύω πως αν ήμουν υποχρεωμένη να ξυπνάω κάθε πρωί και να πηγαίνω σε ένα γραφείο για ένα συγκεκριμένο οκτάωρο or more, θα καταπιεζόμουν φρικτά. Anyway, το γραφείο μου είναι βαμμένο σε χρώμα ροζ και μου φτιάχνει απολύτως το κέφι, και οι -πολλές- ώρες που περνάω σ΄αυτό είναι πάντα δημιουργικές και χαρούμενες. Κι αυτό το θεωρώ μεγάλο κέρδος στην ζωή μου. 
21:00 Είναι η ώρα της μέρας που ξεκινάει ο «δικός μας» χρόνος. Συνήθως έχουμε να βγούμε, το κοινωνικό-επαγγελματικό μας πρόγραμμα είναι hectic πια – υπάρχουν μέρες και εποχές που με τον Πάνο συναντιόμαστε με ηρεμία μόνο στο αυτοκίνητο όπου προσπαθούμε να ανταλλάξουμε νέα και ταυτόχρονα να οργανώσουμε το πρόγραμμα των ημερών που ακολουθούν- αλλά αυτό μην το εκλάβετε ως παράπονο γιατί εννοείται πως δεν είναι. Μου αρέσει να βγαίνω, ειδικά όταν μπορούμε να συνδυάσουμε κάτι που θέλει να δει ο Πάνος για το FnL με τους φίλους μας, και έτσι τα βράδια μας έχουν πάντα ενδιαφέροντα πράγματα να κάνουμε. Ευτυχώς παρά την κρίση η Αθήνα έχει δεκάδες εστιατόρια και bars και ένα σωρό καινούρια openings, και αν προσθέσετε σε αυτά και τα FnL events μας που γίνονται περίπου μια φορά τον μήνα θα καταλάβετε πως τελικά, τα βράδια που έχουμε την δυνατότητα να μείνουμε σπίτι και να αράξουμε στον καναπέ είναι λίγα άρα πολύτιμα. Αυτά τα βράδια, όταν έχω κέφι μαγειρεύω. Μου αρέσει να δοκιμάζω καινούριες συνταγές τις οποίες μετά ανεβάζω και στο FnL ή το Blond, ανάβω κεριά και τζάκι τον χειμώνα, φροντίζω να έχουμε πάντα διαθέσιμα και τα τελευταία επεισόδια των αγαπημένων μας ξένων σειρών, διαλέγει και ο Πάνος ένα ωραίο κρασί και η ώρα περνάει χαλαρά και υπέροχα. Από την άνοιξη και μετά το σκηνικό μεταφέρεται απλά στην βεράντα. Και μια που λέμε για σειρές, τα καινούρια μας κολλήματα είναι το The Blacklist Redemption, το Big Little Lies, το Feud και το The Good Fight – η συνέχεια του The Good Wife- ενώ εξακολουθούμε να αγαπάμε με πάθος το Madam Secretary, το Scandal, το Billions, το The Blacklist και το Suits. Επίσης, λατρεύω να καλούμε φίλους στο σπίτι για φαγητό. Μαγειρεύω τα πάντα from scratch, στήνω το table setting, διαλέγω λουλούδια, και απολαμβάνω όλη την διαδικασία με όλη μου την καρδιά.. Τέλος, πριν πέσω για ύπνο, ότι ώρα κι αν είναι και όσο κουρασμένη κι αν είμαι, τηρώ ευλαβικά την ίδια ιεροτελεστία. Βγάζω φακούς, ξεβάφομαι αν έχω βγει, πλένω το πρόσωπο μου με τον αφρό Intral της Darphin, βάζω τις κρέμες μου - Advanced Night Repair Synchronized Recovery Complex II , Advanced Night Repair Eye Serum και Resilience Lift Night όλα της Estee Lauder, και πριν ξαπλώσω, ψεκάζω με το spray Yuan Zhi της Molton Brown το μαξιλάρι μου… Και βλέπω πάντα όνειρα γλυκά και ζαχαρένια…
Tα τρία πράγματα που έμαθα σήμερα: 1. οταν το σύμπαν δοκιμαάζει την υπομονή σου συνήθως το τραβάει all the way, 2. οι αποστάσεις -κυριολεκτικεές ή μεταφορικές- καμιά φορά μετατρέπονται σε χάσματα, 3. η αγάπη νικάει οταν σταματήσουμε να της βάζουμε τρικλοποδιές.
Το τραγούδι της ημέρας:
