11 Cadogan Gardens, ένα αριστοκρατικό σπίτι στην καρδιά του Λονδίνου.

Αγαπώ το Λονδίνο με πάθος, το θεωρώ δεύτερο σπίτι μου. Και παρόλο που αποφάσισα να το εγκαταλείψω και να γυρίσω στην Αθήνα, κάθε φορά που επιστρέφω θέλω να νοιώθω ξανά κάτοικος και όχι επισκέπτης.Συνήθως αυτό λύνεται με τον εύκολο τρόπο, μια που πάντα υπάρχει το σπίτι κάποιου αγαπημένου φίλου έτοιμο να με υποδεχτεί και να με φιλοξενήσει. Τις λίγες φορές όμως που η περίσταση απαιτεί ξενοδοχείο, το 11 Cadogan Gardens είναι η τέλεια λύση. Μια που πέρα από ότι – για μένα τουλάχιστον- είναι στο τέλειο σημείο, δηλαδή στην παλιά μου γειτονιά το λατρεμένο Chelsea και μάλιστα a stone’s throw από το παλιό μου σπίτι, με το που περνάς την βαριά ξύλινη πόρτα του νοιώθεις σαν να σε φιλοξενεί σε μια σουίτα του λονδρέζικου mansion του ο Βρετανός λόρδος φίλος ή ακόμα καλύτερα, συγγενής σουΚαι εγώ λατρεύω αυτή την αίσθηση. Το αυθεντικό βρετανικό στυλ διακόσμησης με τα σκούρα υφάσματα και την προσοχή και στην παραμικρή λεπτομέρεια, τις άνετες βελούδινες πολυθρόνες που μέσα τους μπορείς να κουρνιάσεις και να διαβάσεις το βιβλίο σου δίπλα στην φωτιά του τεράστιου τζακιού στο drawing room, την πολυτέλεια και την δραματικότητα της βιβλιοθήκης, την στυλάτη αίθουσα πρωινού με τα τεράστια, γεμάτα φρέσκα λουλούδια βάζα και τις βαριές κρεμ κουρτίνες, τα πατώματα που τρίζουν, τους σκοτεινούς πίνακες στους τοίχους, την επιβλητική ξύλινη σκάλα, το «παλιακό» ασανσέρ με την περίτεχνη σιδερένια πόρτα…Το 11 Cadogan Gardens, ανήκει στην αλυσίδα Small Luxury Hotels και στεγάζεται σε ένα υπέροχο κτήριο ιδιοκτησίας του λόρδου Cadogan που είναι ένας από τους δέκα πλουσιότερους landlords του Λονδίνου (είναι ο άνθρωπος που μπορεί να κάνει βόλτα από την Duke of York Square μέχρι το Harvey Nichols, από εκεί μέχρι το Harrods, και μετά πίσω χωρίς να step foot outside his property είχε γράψει πριν μερικούς μήνες το Tatler) σε ένα στενάκι λίγα μέτρα μακριά από την Sloane Str.Τα δωμάτια του είναι το καθένα διακοσμημένο διαφορετικά, με έπιπλα και υφάσματα εντελώς βρετανικού ύφους, που παραπέμπουν σε εξοχικά σπίτια και πύργους από αυτούς που λατρεύουμε να χαζεύουμε σε περιοδικά διακόσμησης. Μικρά σε μέγεθος και με κάποιες ελλείψεις η πιο σημαντική από τις οποίες κατά την γνώμη μου είναι το mini bar - πρόβλημα που όμως μπορεί να έχει λυθεί με την πρόσφατη ανακαίνιση-  επικεντρώνουν περισσότερο στην αυθεντικότητα του ύφους και στην δημιουργία αυτής της αίσθησης οικειότητας παρά στην λογική των παροχών όπως τις έχουμε συνηθίσει στα μοντέρνα πεντάστερα ξενοδοχεία. Η καλύτερη λύση, που όμως είναι αρκετά ακριβή, είναι να προτιμήσετε μια από τις σουίτες.Η junior που μας φιλοξένησε την τελευταία φορά που βρεθήκαμε στην αγαπημένη πόλη, μετρούσε περίπου 50 τ.μ,  είχε ένα σαλόνι με καναπέ, πολυθρόνες και βιβλιοθήκη με μικρό γραφείο, υπνοδωμάτιο με king size κρεβάτι και ένα άνετο μπάνιο. Στα συν η τεράστια τηλεόραση, το υπέροχο στρώμα, το free Wifi, το safe στην ντουλάπα και η μηχανή για Nespresso στο σαλόνι. Στα πλην η ξεχωριστή βρύση για το ζεστό και το κρύο νερό στον νιπτήρα – το πόσες φορές μελέτησα την φιλενάδα μου την Κατερίνα Βρανά που περιγράφει άψογα την απίστευτη αυτή συνήθεια των άγγλων στα stand up comedy shows της δεν λέγεται- η πόρτα της ντουλάπας που δεν έκλεινε καλά.Όμως, αυτό που σου μένει τελικά, αυτό για το οποίο επιστρέφεις ξανά και ξανά, είναι όλη αυτή η αίσθηση του σπιτιού και της προσοχής στην λεπτομέρεια. Από την υφασμάτινη θήκη μέσα στην οποία σου βάζουν την πρωινή σου εφημερίδα και στην κρεμάνε στην πόρτα του δωματίου σου μέχρι το φιλικό αλλά ταυτόχρονα απολύτως εξυπηρετικό serviceτου ευγενέστατου προσωπικού και από τα άψογα ποσαρισμένα αυγά του πρωινού μέχρι τα μπουκάλια με το μεταλλικό νερό, το βάζο με το φρέσκο τριαντάφυλλο και τα σοκολατάκια που σε περιμένουν κάθε μέρα στο κομοδίνο σου προσεκτικά ταχτοποιημένα μέσα σε έναν ασημένιο δίσκο, όλα μοιάζουν φτιαγμένα για να σε κάνουν να νοιώσεις μοναδικός και pampered.Προσθέστε σε όλα αυτά τον σταθμό της Sloane Square που είναι στα πέντε λεπτά περπάτημα, την στάση των λεωφορείων προς όλες τις κατευθύνσεις που είναι στην επόμενη γωνία, την Duke of York Square με την Saatchi Gallery, το food market τα Σάββατα και τα υπέροχα καφέ με τις εξωτερικές σόμπες και τις τέντες όπου μπορείς να καπνίσεις σαν άνθρωπος χαζεύοντας το elegant crowd που βολτάρει γύρω σου, το κομμωτήριο Davictor του λατρεμένου Apollon Victoratos– και το τέλειο πιστολάκι που κρατάει πέντε μέρες σε καιρό Λονδίνου- στα εκατό μέτρα απόσταση, την King’s Road δυο βήματα πιο ‘κει και βέβαια την Sloane Str στην οποία βρίσκονται συγκεντρωμένα τα μαγαζιά των μεγαλύτερων οίκων μόδας και κάποια από τα ακριβότερα κοσμηματοπωλεία της πόλης σε απόσταση αναπνοής, και θα καταλάβετε γιατί μιλάμε για την απόλυτη εμπειρία, στο απόλυτο spot.